Przeprowadzono przegląd recenzowanych publikacji naukowych z astronomii, które ukazały się w roku 2016. Pod względem liczby publikacji naukowcy najczęściej korzystali z danych z Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO) oraz z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, który należy do NASA/ESA.
W przypadku ESO autorzy aż 936 publikacji naukowych korzystali w ubiegłym roku z danych zebranych przez teleskopy należące do tej organizacji. W tym 565 dotyczy teleskopu VLT, czyli zespołu czterech 8-metrowych teleskopów optycznych wspartych czterema 1,8-metrowymi (urządzenia te pracują w Obserwatorium Paranal).
Teleskopy w drugim należącym do ESO obserwatorium (Obserwatorium La Silla) pozwoliły na napisanie prawie dwustu prac naukowych. Do tej grupy urządzeń należy np. HARPS – spektrograf używany m.in. do odkrywania planet pozasłonecznych, który był źródłem danych dla 80 artykułów.
Z kolei sieć radioteleskopów ALMA ma związek ze 129 publikacjami naukowymi w roku 2016 (i łącznie 305 od początku działania tego instrumentu).
Na drugim miejscu pod względem liczby publikacji znajduje się Kosmiczny Teleskop Hubble’a. Kiedyś był on w tej kategorii nie do pobicia. Od kilku lat wyprzedza go Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO).
Na trzecie miejsce wysunęło się amerykańskie radiowe obserwatorium NRAO, spychając na czwartą pozycję Kosmiczny Teleskop Spitzera.
Trzeba zaznaczyć, że gdyby liczyć pojedyncze instrumenty (a nie obserwatoria jako całość), to Kosmiczny Teleskop Hubble’a nadal zajmuje pierwsze miejsce. Natomiast poszczególne obserwatoria ESO (każde z osobna) i tak samodzielnie przewyższają - pod względem liczby publikacji naukowych - kolejne obserwatorium naziemne, jakim jest Gemini.
Statystyka została opracowana przez Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO) na podstawie bazy danych publikacji astronomicznych, w tym ESO Telescope Bibliography. Jak informuje organizacja, w bazie publikacji ESO znajduje się już 13 tysięcy artykułów naukowych. (PAP)
cza/ zan/
