Jak przypominają specjaliści z Instytutu Fraunhofera Techniki Produkcyjnej i Stosowanych Badań Materiałowych (IFAM), w przypadku aż 10 proc. złamań dochodzi do powikłań, które nierzadko nie pozwalają na normalne funkcjonowanie i wymagają długotrwałego, kosztowego leczenia z przedłużonym pobytem w szpitalu.

Badacze z IFAM proponują rozwiązanie, które ma takim sytuacjom zapobiegać.

W projekcie SCABAEGO (Scaffold Bioactive Glass-Enhanced Osteogenesis – osteogeneza wspierana rusztowaniem wzbogaconym o bioaktywne szkło) opracowali wspierający leczenie kompozyt.

Techniką druku 3D wytwarza się z niego rusztowanie idealnie dopasowane do danego przypadku, które wypełnia się pobranym z innego miejsca szpikiem.

Rusztowanie zastępuje następnie lukę po ubytku w kości i pozwala jej się zrosnąć.

Naukowcy tłumaczą, że w kontakcie z płynami ustrojowymi kompozyt zamienia się w hydroksyapatyt – zbudowany głównie z fosforanu wapnia materiał przypominający składem kości, a potem integruje się z tkanką.

„Dzięki zastosowaniu bioaktywnego szkła, możemy rozwiązać problemy, z jakimi borykają się szpitale - możemy hamować wzrost bakterii i zapewnić skuteczne wsparcie dla gojenia się kości. Po sześciu do siedmiu latach rusztowanie ulegnie całkowitej biologicznej degradacji i przekształcone w kość” - mówi dr Tobias Großner, jeden z naukowców.

Kompozyt może odmienić leczenie trudnych przypadków. Obecnie stosuje się bowiem skomplikowaną procedurę, w której złamanie pokrywa się specjalnym cementem. Organizm postrzega go jako cało obce i chroni się, wytwarzając okostną, co może zająć do dwóch miesięcy.

Potem potrzebna jest kolejna operacja, w której otwiera się okostną, usuwa cement, wolne miejsce wypełnia przeszczepem kości pobranym z innego miejsca i zamyka okostną.

Nową metodę jej twórcy testują już na zwierzętach i udoskonalają recepturę.

Więcej informacji tutaj.  (PAP)

Marek Matacz

mat/ agt/