Kraków/ Odnowienie doktoratu prof. Antoniego Jackowskiego po 50 latach

"Pokazał nam drogę, na której ważne są osiągnięcia naukowe, służenie nauce, etos naukowca. Ale na tej drodze zawsze ważne były też ogólnoludzkie wartości: przyjaźń, koleżeństwo, opowiadanie się po stronie dobra i wrażliwość na drugiego człowieka" - podkreśliła dr Izabela Sołjan w laudacji, wygłoszonej podczas uroczystości.

W imieniu uczniów, studentów i wszystkich, którzy uczyli się od prof. Antoniego Jackowskiego podkreśliła, że "nabiera to szczególnego wymiaru w dzisiejszym, ogarniętym wojnami świecie, w sytuacji, kiedy sami prawie doświadczamy wojny w Ukrainie, kiedy polityka i ekonomia wydają się często wypierać człowieczeństwo".

Urodzony w 1935 r. naukowiec z UJ związany jest od połowy lat 50.; kolejno uzyskał stopnie: magistra (1959 r.), doktora (1971 r.) i doktora habilitowanego (1983 r.). Na początku lat 90. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a kilka lat później profesurę zwyczajną. Prof. Jackowskiego wyróżniono we wtorek za wieloletnią służbę dla uczelni, podczas której pełnił m.in. funkcje dyrektora instytutu geografii, dziekana wydziału biologii i nauk o ziemi oraz senatora UJ. Doceniono go także za osiągnięcia naukowe, w tym współtworzenie polskiej szkoły geografii turyzmu i stworzenie polskiej szkoły geografii religii. Naukowiec jest też wychowawcą wielu pokoleń geografów. Pozostawał aktywny również po formalnym przejściu na emeryturę, zajmując się historią geografii polskiej.

W laudacji dr Sołjan wskazała, że profesor nazywa geografię swoją miłością, czemu daje wyraz nawet pisząc o tej dziedzinie nauki. "Obserwując przez lata profesora, można tych miłości wskazać znacznie więcej. Pomijając życie prywatne, na pewno taką miłością jest nasza Alma Mater - Uniwersytet Jagielloński i instytut geografii" - wskazała.

"Moim zdaniem nie byłoby jednak tych wszystkich miłości, gdyby nie jedna, w moim odczuciu niezwykle ważna. Profesor po prostu lubi ludzi, lubi z nimi przebywać, wspierać, życzliwie towarzyszyć im i pomagać" - oceniła dr Sołjan. "To, na co czasami się skarży, to właśnie zbyt rzadkie kontakty. Otwartość profesora na ludzi i ich problemy przez lata pozwalała mu budować interpersonalne relacje, także z tymi stojącymi niżej w hierarchii naukowej czy zawodowej" - dodała.

O swojej niezwykłej relacji ze studentami mówił także sam wyróżniony. "Moim cichym marzeniem było skupienie wokół mnie młodzieży, która będzie kontynuować rozpoczęte dzieło - i udało się" - powiedział prof. Jackowski. Jak ocenił, miał szczęście do młodych, którzy traktowali go jak kogoś bliskiego, do kogo można zwrócić się w każdej sytuacji. "Wiele się zresztą od tych młodych nauczyłem. Kilkoro z grupy moich uczniów piastuje już stanowiska profesorów w swoich uczelniach" - wskazał naukowiec.

Mówiąc z kolei o latach, które doprowadziły go do punktu, w którym znajduje się teraz, wskazał, że jego biografia "składa się właściwie z samych marzeń"; ocenił, że część z nich udało mu się spełnić niezależnie od niego samego, ale w większości było to owocem jego ciężkiej pracy. "W realizacji moich marzeń zawodowych bardzo pomagał mi wspaniały sprzymierzeniec - dawny budynek instytutu geografii UJ. Miejsce to pokochałem, poprzez jego historię, osoby tworzące tu nowoczesną geografię polską i niepowtarzalną atmosferę" - powiedział profesor i dodał, że uczelnia stała się jego drugim domem na kilkadziesiąt lat.

Jako wyróżnienia, które szczególnie sobie ceni wskazał zaś m.in. nagrodę miasta Krakowa w dziedzinie nauki i medal im. Wincentego Pola, przyznawany osobom zasłużonym w praktykowanej przez niego dziedzinie. Nawiązując do pracy naukowej, prof. Jackowski wyraził solidarność z narodem ukraińskim, a zwłaszcza z geografami z tego kraju.

Uroczystego odnowienia doktoratu może dostąpić doktor uniwersytetu, który wyróżnił się w pracy na rzecz uczelni lub społeczeństwa; odnowienie następuje po upływie pięćdziesięciu lat od daty nadania stopnia doktora.

PAP - Nauka w Polsce, Nadia Senkowska

nak/ ekr/