Zgodnie z informacjami przekazanymi PAP w piątek przez biuro prasowe UJ, szklarnia dostępna będzie dla zwiedzających od wiosny przyszłego roku.

Rozbudowa kompleksu była konieczna z uwagi na drzewo z Wysp Kanaryjskich. Mierząca ok. 17 m palma daktylowa potrzebowała wyższego obiektu do dalszego rozwoju. „Posadzona ponad 150 lat temu palma daktylowa z Wysp Kanaryjskich podlega ochronie jako pomnik przyrody” – zaznaczył UJ w informacji dla mediów.

Prace nad przebudową szklarni rozpoczęto w połowie sierpnia ub.r. Palma przetrwała okres zimowy w tymczasowej, ogrzewanej konstrukcji stalowo-foliowej. W międzyczasie wykonawca rozpoczął prace budowalne.

Nowy pawilon w najwyższym punkcie liczy 21 m, czyli o ok. 7 m więcej od tego, który stał w tym miejscu od początku lat 70. XX w. Do 14,3 metra, z dotychczasowych 8,4 m, urósł też tzw. zimownik, w którym przechowuje się kolekcje roślin z ciepłych krajów, będące ozdobą ogrodu na wolnym powietrzu w okresie letnim. Szklarnia wyglądem nawiązuje do swoich poprzedniczek, widocznych na najstarszych rycinach ogrodu, pochodzących z poł. XIX w.

Obiekt jest w pełni zautomatyzowany – wyposażony m.in. w system automatycznego sterowania klimatem, co pozwoli zmniejszyć energochłonność szklarni i utrzymać wewnątrz właściwą temperaturę oraz wilgotność. Dzięki przesuwanym roletom ogrodnicy będą mogli chronić rośliny przed nadmiernym nasłonecznieniem.

Kompleks dostosowano też do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Koszt całej inwestycji wyniósł 9 mln zł. Pieniądze pochodziły z funduszy Unii Europejskiej przyznanych w ramach Programu Regionalnego Województwa Małopolskiego na lata 2014-2020 oraz środków własnych Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Jagiellońskiego jest najstarszy w Polsce. Początki jego historii sięgają XVII w., ale oficjalnie założono go w 1783 r. Powstał w z inicjatywy Komisji Edukacji Narodowej jako zakład pomocniczy Katedry Chemii i Historii Naturalnej.

Obszar, obejmujący początkowo ok. 2,4 ha, zakomponowano jako park barokowy typu francuskiego, w obrębie którego urządzono kolekcje roślin leczniczych oraz ozdobnych. Dzisiejszą aranżację zawdzięcza botanikowi prof. Władysławowi Szaferowi. W 1976 r. Ogród trafił do rejestru zabytków jako cenny obiekt przyrody, pomnik historii nauki, sztuki ogrodniczej i kultury. (PAP)

autor: Beata Kołodziej

bko/ ekr/