Historia i kultura

Małopolskie/ Badania archeologiczne na cmentarzysku kultury łużyckiej

Zdjęcia udostępniło Muzeum Okręgowe w Tarnowie
Zdjęcia udostępniło Muzeum Okręgowe w Tarnowie

Kolejnych 20 grobów ciałopalnych, datowanych na lata 800 – 500 p.n.e., odkryli w tym roku archeolodzy z Muzeum Okręgowego w Tarnowie na cmentarzysku kultury łużyckiej znajdującym się niedaleko Wojnicza (woj. małopolskie).

Cmentarzysko z przełomu epoki brązu i okresu wczesnego żelaza zostało odkryte przypadkowo w zeszłym roku w trakcie wydobywania piasku z wydmy piaszczystej na północ od Wojnicza. Zniszczonych zostało wtedy kilkanaście grobów.

Badania ratownicze w 2018 r. ujawniły obecność 56 grobów całopalnych w rozmaitym stanie zachowania. Część z nich była całkowicie zniszczona, część uszkodzona orką z czasów, kiedy cmentarzysko było uprawnym polem i część - zalegająca głębiej - zachowana w całości.

Jak poinformował dyrektor Muzeum Okręgowego w Tarnowie Andrzej Szpunar, w trakcie drugiego sezonu badań archeologicznych, na cmentarzu odkryto kolejnych 20 grobów ciałopalnych, niektóre uszkodzone przez orkę, inne zachowane w całości.

Według badaczy, nową obserwacją dotyczącą zwyczajów pogrzebowych na tym cmentarzysku jest znajdywanie we wnętrzach popielnic małych naczyń z uchem, zwanych przez archeologów czerpakami.

Obecnie, z powodu przerwy urlopowej, na stanowisku nie są prowadzone prace. Po jej zakończeniu badania będą kontynuowane. Realizuje je Dział Archeologii Muzeum Okręgowego w Tarnowie, zaś finansuje w ramach programu badań ratowniczych Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Krakowie.

W tym roku planuje się kontynuację zabezpieczania krawędzi piaskowni – od północy i północnego zachodu oraz eksplorację strefy porośniętej lasem, gdzie znajduje się centrum cmentarzyska.

Badane cmentarzysko – zdaniem archeologów - to obiekt bardzo rzadki i cenny w tym rejonie doliny Dunajca, gdzie ze stanowisk prahistorycznych znane są głownie pozostałości osad.

Według Szpunara sposób zachowania kości i znalezione w grobach przedmioty wskazują, że osadnicy z okolic Wojnicza swoich zmarłych palili na stosach, a następnie ich przepalone kości oczyszczali i chowali w specjalnych glinianych naczyniach. Do jamy grobowej wkładano także dodatkowy dar grobowy w postaci miseczki lub czerpaka z uchem. Spalone kości przed włożeniem do urny były myte i oczyszczone z popiołu i szczątków stosu ciałopalnego. Niekiedy w jamach grobowych występują kamienie - otoczaki rzeczne.

PAP - Nauka w Polsce, Rafał Grzyb

rgr/ ekr/

Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.

Czytaj także

  • Historyk i ekolog prof. Adam Izdebski (ad) PAP/Radek Pietruszka

    Naukowiec: średniowieczna trójpolówka dała Europie rekordową bioróżnorodność

  • 25.11.2025. Otwarcie wystawy „Grodzisko w Chotyńcu. Zachodnia Brama Scytii” w budynku głównym Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej, 25 bm. Wystawa prezentuje wyniki badań archeologicznych przeprowadzonych na terenie grodziska w Chotyńcu koło Radymna. Trwające 7 lat prace wykopaliskowe prowadzone przez Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego pod kierunkiem prof. dr. hab. Sylwestra Czopka doprowadziły do odkrycia pierwszego na ziemiach polskich kompleksu osadniczego scytyjskich koczowników z VII-V w. p.n.e. (jm) PAP/Darek Delmanowicz

    Przemyśl/Wystawa archeologiczna o kompleksie osadniczym scytyjskich koczowników

Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.

newsletter

Zapraszamy do zapisania się do naszego newslettera