Cukrzyca typu 1 stanowi ok. 10 proc. wszystkich przypadków cukrzycy. Rozwija się głównie u dzieci i młodzieży.

Zalicza się ją do chorób autoagresywnych, czyli takich, które rozwijają się w efekcie błędnego ataku układu odporności na własne komórki. W tym wypadku atakowane i niszczone są komórki beta trzustki produkujące insulinę. Gdy większość z nich ulegnie zniszczeniu, pojawia się tak duży niedobór insuliny, że glukoza nie jest wystarczająco metabolizowana przez komórki organizmu. W rezultacie jej poziom we krwi utrzymuje się na niebezpiecznie wysokim poziomie. Pacjent wymaga wówczas natychmiastowego rozpoczęcia terapii insuliną.

Predyspozycje do rozwoju cukrzycy typu 1 są uwarunkowane genetycznie, ale na wystąpienie choroby wpływają również czynniki środowiskowe. Badania wskazują, że jednym z nich jest sposób żywienia dziecka w pierwszym okresie życia.

Naukowcy pod kierunkiem Nicolaia A. Lund-Blixa z Rikshospitalet w Oslo przeanalizowali dane zebrane wśród ponad 155 tys. dzieci urodzonych w latach 1996-2009 w Danii oraz w Norwegii. Byli to uczestnicy dwóch badań - Norwegian Mother and Child Cohort Study (MoBa) oraz Danish National Birth Cohort (DNBC).

Rodzice dzieci udzielali informacji m.in. na temat sposobu karmienia maluchów w wieku 6 miesięcy i 18 miesięcy. Stan zdrowia dzieci śledzono bądź do 2014 r. (grupa duńska), bądź do 2015 r. (grupa norweska). W tym okresie cukrzycę typu 1 zdiagnozowano u 504 dzieci.

Jak wyliczyli naukowcy, dzieci, które nigdy nie były karmione piersią, miały ponad dwukrotnie wyższe ryzyko rozwoju cukrzycy typu 1 w porównaniu z rówieśnikami, którzy pili mleko mamy w ciągu pierwszego roku życia (niezależnie od tego, jak długo trwało karmienie piersią – wyłączne czy uzupełniające).

Zdaniem autorów badania wyniki te potwierdzają tezę, że karmienie piersią może obniżać ryzyko cukrzycy typu 1 u dziecka. (PAP)

jjj/ agt/