Problem ten zidentyfikowano w populacjach łososia atlantyckiego, troci, węgorza europejskiego i atlantyckiego, kaczki edredonowej i omułka jadalnego. Po zbadaniu tysięcy ptaków, ryb i mięczaków zamieszkujących 45 regionów półkuli północnej, naukowcy z Uniwersytetu Sztokholmskiego stwierdzili, że niedobór tiaminy jest o wiele bardziej powszechny niż dotychczas przypuszczano.

Badania prowadzone były głównie w Szwecji, Wielkiej Brytanii, Kanadzie oraz na Islandii.

Wpływ niedoboru witaminy B1 to w perspektywie długoterminowej poważne zagrożenie dla tych gatunków. Może prowadzić nawet do ich całkowitego wymierania - podkreśla prof. Lennart Balk, autor analizy.

Deficyt tiaminy m.in. ogranicza ogólny rozwój, zaburza funkcjonowanie narządów, zwiększa podatność na infekcje, a także negatywnie wpływa na zachowanie, reprodukcję i wytrzymałość. Wcześniej wykazały to testy laboratoryjne, a obecnie potwierdziły badania w terenie.

Naukowcy zaobserwowali też, że niedobory tiaminy mają charakter epizodyczny, tj. występują na danym obszarze przez kilka lat, po czym zanikają, by po pewnym okresie znów powrócić.

Celem naukowców jest ustalenie przyczyn niedoborów witaminy B1 u obserwowanych gatunków, zwłaszcza mechanizmów biochemicznych, które sprawiają, że problem dotyka różnych ekosystemów.(PAP)

koc/ agt/