Wielu naukowców uważa, że cechy, które decydują o wyjątkowości rodzaju Homo, ukształtowały się pomiędzy 2.4 a 1.8 mln lat temu w Afryce. Zaliczyć tu można duży mózg, smukłe nogi, zdolność do wytwarzania narzędzi i wydłużony okres dojrzewania. Miały one pojawić się, kiedy przodkowie człowieka zamieszkiwali afrykańskie sawanny, a klimat Ziemi stał się chłodny i suchy.

Jednak najnowsze wyniki badań, prowadzonych przez naukowców ze Stanów Zjednoczonych, pokazują, że te wyjątkowe dla człowieka cechy wcale nie pojawiły się razem w całym „pakiecie”, ale część z nich wykształciła się już 3-4 mln lat temu u australopiteka, a część dużo później.

Naukowcy zastosowali podejście, które polegało na zintegrowaniu danych z różnych obszarów: dawnego klimatu, skamieniałości, pozostałości archeologicznych oraz badań biologicznych.

Synteza tych danych doprowadziła do wniosku, że zdolność wczesnych ludzi do przystosowania się do zmiennych warunków środowiska umożliwiła przetrwanie oraz wędrówkę z Afryki do Eurazji 1.85 mln lat temu.

Okazuje się, że klimat Afryki ok. 2.5-1.5 mln lat temu był bardzo niestabilny, zmieniała się intensywność pór suchych i deszczowych. Wówczas w Afryce żyło wiele, występujących obok siebie, gatunków Homo. Wszystkie one zmagały się z niestabilnym klimatem.

Jak wyjaśniają autorzy, był to dla przodków człowieka okres ewolucyjnego eksperymentowania.

Niestabilne warunki klimatyczne przyczyniły się do tego, że u podstaw całej dalszej ewolucji człowieka znalazła się taka cecha jak elastyczność w stosunku do środowiska. O sukcesie człowieka nie zadecydowało zatem przystosowania się do określonego środowiska, ale elastyczność w przystosowywaniu się do różnych warunków, w tym różnej diety.(PAP)

krx/ agt/