Zbadany obłok gazu jest olbrzymi nawet jak na astronomiczne wielkości. Zawiera materię gazową o masie 10 miliardów mas Słońca, rozciągającą się na obszarze 300 tysięcy lat świetlnych. Co więcej, gaz ten jest bardzo gorący: ma temperaturę 7 milionów kelwinów.

Obłok gorącego gazu stanowi tzw. halo wokół dwóch zderzających się galaktyk, oznaczonych jako NGC 6240. Obie galaktyki są typu spiralnego i posiadają supermasywne czarne dziury w swoich jądrach. Być może na skutek kolizji galaktyk obie czarne dziury połączą się kiedyś w jedną.

Inną konsekwencją zderzenia galaktyk jest gwałtowny wzrost liczby nowych gwiazd w NGC 6240 w ciągu ostatnich 200 milionów lat. Wiele z nich zdążyło już przejść swoją ewolucję i wybuchły jako supernowe, wzbogacając gaz w galaktykach w pierwiastki takie jak tlen, neon, magnez i krzem. Być może właśnie te gwałtowne procesy gwiazdotwórcze są odpowiedzialne za wspomniany wielki obłok gorącego gazu.

Naukowcy przewidują, że po ostatecznym połączeniu obie galaktyki spiralne utworzą galaktykę spiralną. Ten proces zajmie jeszcze miliony lat. Nie wiadomo jednak ile gazu pozostanie w galaktyce, a jaka jego ilość rozproszy się w otaczającej przestrzeni.

Na zdjęciu NGC 6240 wykonanym przy pomocy Obserwatorium Rentgenowskiego Chandra widać gorący gaz, który świeci właśnie w zakresie rentgenowskim. Został mu przypisany kolor purpurowy. Dane nałożono na zdjęcie wykonane przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a w zakresie widzialnym, które przedstawia galaktyki. Dane wykorzystane do utworzenia zdjęcia obejmują ponad 136 godzin czasu obserwacyjnego, rozłożonego na cztery ekspozycje w latach od 2001 do 2011.

Publikacja opisująca wyniki badań ukazała się w czasopiśmie „The Astrophysical Journal”. Zespół badawczy kierowany przez Emanuele Nardini (Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics, Cambridge, MA, USA oraz Keele University, Wielka Brytania) składał się z astronomów ze Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Włoch i Grecji. (PAP)

cza/ krf/