Dinozaury miały najdłuższe szyje spośród wszystkich zwierząt lądowych. Mimo to były one jednak relatywnie lekkie, ponieważ kości, które je podtrzymywały, były w środku puste - informuje serwis Science Live.
Największe zwierzęta, jakie chodziły po Ziemi, miały również najdłuższe szyje. Były to zauropody - roślinożerne, czworonożne dinozaury. Rekordziści wśród nich mogli pochwalić się szyjami długimi na ok. 15 metrów. To sześć razy większa długość niż u żyraf.
Dla porównania, plezjozaur miał szyję długości "zaledwie" siedmiu metrów, a to i tak w dużej mierze dzięki wyporności wody, która mu ją podtrzymywała.
"W naszym marnym współczesnym świecie myślimy o słoniach, że są duże. Zauropody były od nich dziesięć razy większe. Były wielkości chodzących wielorybów" – opisuje paleontolog Michael Taylor z University of Bristol w Wielkiej Brytanii na łamach serwisu Science Live.
Razem ze swoimi kolegami prowadził on badania porównawcze anatomii zauropodów i ich żyjących kuzynów – krokodyli i ptaków.
Naukowcy doszli do wniosku, że szyje zauropodów posiadały szereg cech, który ułatwiał zwierzętom funkcjonowanie. Na przykład powietrze wypełniało kręgi szyjne zauropodów nawet do 60 proc. objętości, a zatem tyle co u ptaków, dzięki czemu szyja była lżejsza.
Mięśnie i ścięgna były specjalnie ułożone, tak aby optymalizować ruchy. Ponadto, stabilny korpus, osadzony na czterech potężnych nogach stanowił bezpieczną platformę dla długiej szyi.
Zauropody miały aż 19 kręgów szyjnych. Dla porównania, ssaki mają nie więcej niż siedem. Ogranicza to więc możliwość wydłużania się szyi w toku ewolucji.
Szyje zauropodów zakończone były relatywnie małymi, lekkimi główkami, łatwymi do podtrzymywania. Zwierzęta te nie żuły pokarmu, ale wsysały go do przewodu pokarmowego.
Naukowcy nie są pewni, jak zauropody wykorzystywały tak długie szyje. Być może do sięgania wysoko w korony drzew po liście, może jednak nie potrafiły ich unosić pionowo i używały ich raczej jak odkurzaczy, w płaszczyźnie poziomej.
Niektórzy naukowcy uważają, że długa szyja mogła stanowić o atrakcyjności seksualnej, a zatem istniałaby wówczas presja ewolucyjna na wydłużanie się szyj. Nie ma na to jednak żadnych dowodów.
Wyniki badań ukazały się na łamach pisma naukowego "PeerJ.".(PAP)
krx/ jjj/
