Profesor Bielenin zmarł 19 listopada w Krakowie.

Jego zainteresowania badawcze ogniskowały się przez większą część naukowej kariery wokół starożytnego i wczesnośredniowiecznego hutnictwa żelaza. Był pionierem badań nad tymi zagadnieniami.

Dzięki jego staraniom rozpoczęto, prowadzone na szeroką skalę, wieloletnie badania nad starożytnym hutnictwem żelaza w Górach Świętokrzyskich. Stosował nowatorskie, jak na swoje czasy, metody badawcze. Wśród nich są prospekcja lotnicza w rejonie występowania stanowisk archeologicznych, geofizyczne badania magnetyczne, badania metodą elektrooporową - był prekursorem stosowania geofizyki w polskiej archeologii. Wspominany jest jako niestrudzonym badacz terenowy - przebadał 135 stanowisk archeologicznych. Dzięki rozpoczętym przez niego badaniom, z obszaru występowania starożytnego hutnictwa świętokrzyskiego znanych jest ponad 6 tys. stanowisk produkcji dymarskiej.

Prof. Bielenin dał się poznać jako badacz, który nawiązywał szerokie kontakty międzynarodowe - współpracował z Muzeum Krajowym w Eisenstadt w Austrii oraz z Muzeum w Poczdamie. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku kierował badaniami nad starożytnym hutnictwem Burgenlandu (we wschodniej Austrii). Z jego inicjatywy i przy jego udziale prowadzono również badania nad starożytnym hutnictwem w okolicach Cottbus i Magdeburga na terenie wschodnich Niemiec.

Z Muzeum Archeologicznym w Krakowie związany był przez całe swoje życie zawodowe. Pracę rozpoczął jako wolontariusz w czasie studiów w ratowniczych badaniach archeologicznych na terenie powstającej Nowej Huty. Od 1950 roku, już jako pracownik Muzeum, przeszedł wszystkie szczeble muzealnej kariery. Od 1967 aż do 1994 sprawował funkcję wicedyrektora. Zorganizował w Muzeum i przez wiele lat kierował Działem Starożytnego Hutnictwa i Metalurgii. Był autorem scenariuszy wystaw. Z Muzeum związany był również po przejściu na emeryturę. Był także jednym ze współtwórców Muzeum Starożytnego Hutnictwa Świętokrzyskiego w Nowej Słupi, a także jednym z inicjatorów imprezy regionalnej Dymarki Świętokrzyskie.

Prof. Kazimierz Bielenin opublikował ponad 140 prac naukowych z zakresu archeologii w krajowych i zagranicznych wydawnictwach. Wśród nich m.in. Starożytne górnictwo i hutnictwo żelaza w Górach Świętokrzyskich. Wygłaszał odczyty na kilkudziesięciu sympozjach, kongresach i konferencjach międzynarodowych.

Był członkiem Comite pour la siderurgie ancienne de l'Union internationale des sciences préhistoriques et protohistoriques, Historical Metalurgu Society Coleford w Londynie, Komisji Archeologicznej Oddziału PAN w Krakowie, Polskiego Towarzystwa Prehistorycznego i Archeologicznego. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Za działalność muzealniczą nagradzany przez ministra kultury i sztuki. W roku 2009 społeczność jego rodzinnej miejscowości, Brzeszczy koło Oświęcimia, uhonorowała go w sposób szczególny nadając jego imię Państwowemu Zespołowi nr 6 Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących.

Po przejściu na emeryturę aktywnie zajął się działalnością społeczną. Jako prezes Zarządu Oddziału Małopolskiego Stowarzyszenia Miłośników Tradycji Mazurka Dąbrowskiego przyczynił się do wzniesienia kopca ku czci generała Jana Henryka Dąbrowskiego w Pierzchowie koło Gdowa. Skutecznie zaangażował się również w akcję odzyskiwania zrabowanych przez Niemców w czasie II wojny światowej zabytkowych dzwonów kościelnych.

Pogrzeb profesora Bielenina odbędzie się 25 listopada w Krakowie, na Cmentarzu Rakowickim o godz. 11.00.

PAP - Nauka w Polsce

szz/ tot/