W badaniach pomocni okazali się denisowiańczycy. Rok temu w jaskini Denisova na Syberii odkryto kostki palców, które - jak ustalono - należały do nieznanego wcześniej odłamu w obrębie rodzaju Homo. Ten odłam zamieszkiwał na Ziemi w tym samym czasie co Homo sapiens i neandertalczycy.

Odkrycie nowego podgatunku było możliwe dzięki badaniom genetycznym, w wyniku których zsekwencjonowano genom denisowiańczyka i porównano go z genomem człowieka oraz neandertalczyka.

Wstępne wnioski brzmiały, że denisowiańczycy wykazują drobne pokrewieństwo z Papuasami, co oznaczało, że między tymi dwiema populacjami dochodziło do krzyżowania się.

Najnowsze badania zostały przeprowadzone na szerszą skalę. Okazało się dzięki temu, że denisowiańczycy rozprzestrzenili się od Syberii po tropikalną południowo-wschodnią Azję oraz że ponad 44 tys. lat temu krzyżowali się także z innymi grupami ludzkimi - australijskimi Aborygenami oraz częścią mieszkańców Filipin.

Z badań wynika, że nasi przodkowie zasiedlali Azję co najmniej dwukrotnie. "Denisowiańskie DNA jest jak znacznik w obrazowaniu medycznym, dzięki któremu można śledzić przebieg naczyń krwionośnych. Taki znacznik jest łatwo rozpoznawalny, nawet gdy jest go bardzo mało. Podobnie możemy wykrywać denisowiańskie DNA u migrujących ludzi. To pokazuje znaczenie sekwencjonowania dawnego DNA dla zrozumienia ludzkiej historii" - wyjaśnia członek zespołu, David Reich z Harvard Medical School.

Zdaniem naukowców były co najmniej dwie fale migracji z Afryki do Azji. Pierwsza dała początek rdzennym Azjatom, którzy obecnie zamieszkują południowo-wschodnią Azję i Oceanię, i nie są spokrewnieni z Chińczykami ani Indonezyjczykami. Druga fala dała początek wschodnim Azjatom, którzy obecnie dominują w południowo-wschodniej Azji.

PAP - Nauka w Polsce

krx/bsz