Nowe badania przeprowadzone przez zespół Erica Yipa z Cornell University w Ithaca (USA) pozwoliły dokładniej poznać zachowanie nietypowych pająków, które mieszkają pod korą drzew.

Fragmenty kory zastąpiono przezroczystym plastikiem. Ponieważ pająki są najbardziej aktywne nocą, dr Yip spędził na obserwacjach 68 nocy, patrząc przez dziurkę w korze i nagrywając swoje spostrzeżenia na dyktafon.

Oprócz obrony kolonii przed drapieżnikami (na przykład mrówkami) przez wyróżniające się wielkością "matki-pajęczyce", Yip zaobserwował także przynoszenie przez pająki części zdobyczy i dzielenie się nią z innymi osobnikami - przynajmniej wówczas, gdy zaczynało robić się jasno i objadanie się na zewnątrz było coraz bardziej niebezpieczne.

Wraz z koleżanką z uczelni - dr Lindą Raynor, dr Yip będzie się starał wyjaśnić, dlaczego pająki z gatunku Delena cancerides nie są - jak wiele innych gatunków - kanibalami i działają dla "wspólnego dobra". Pajęczy kanibalizm sprawia na przykład, że trudno wykorzystać niezwykłą wytrzymałość pajęczyny - jeśli próbuje się hodować wiele pająków, zwykle kończy się to tak, że zjadają się nawzajem i zostaje jeden - wielki i tłusty. PMW

PAP - Nauka w Polsce

agt/bsz