Program sekwestracji CO2 w podziemnych złożach jest promowany w Unii Europejskiej. O jego wdrażanie stara się m.in. Polska.

"Potencjalna możliwość skażenia jest realna, ale trzeba działać w taki sposób, aby zmniejszyć zagrożenie, bądź je zlikwidować. Kryteria geologiczne, które określiliśmy w badaniach, mogą pomóc odnaleźć taką lokalizację, dzięki której zagrożenie będzie można ominąć lub stanowisko monitorować" - powiedział Robert B. Jackson prof. biologii na Duke University.

Uczeni z Duke University przez rok badali rdzenie pochodzące z wierceń z czterech warstw wody pitnej.

"Obawa przed skażeniem wody pitnej CO2 jest jednym z kilku punktów hamujących proces geosekwestracji dwutlenku węgla (przechowywania go w głębokich warstwach skalnych - PAP) i może powodować lokalne protesty przeciwko tym działaniom. Sprawdziliśmy, więc czy rzeczywiście CO2 wydostaje się powoli z głębokich warstw skalnych, w których jest przechowywany i może mieć negatywny wpływ na źródła wody pitnej" - dodał.

Na podstawie analiz, zespół pod kierownictwem Jacksona wykazał, że "w miejscach, gdzie występowały potencjalne składowiska CO2, ilość zanieczyszczeń w wodzie pitnej zwiększyła się 10-krotnie lub więcej, w kilku przypadkach sięgając górnej granicy zanieczyszczeń dla wody pitnej" - zauważył Jackson.

Geosekwestracja CO2, to przechowywanie CO2 (carbon capture and storage=CCS)w podziemnych warstwach, bądź komorach naturalnych i sztucznych. Jest jednym ze sposobów walki z globalnym ociepleniem oraz zmniejszeniem ilości CO2 wydostającego się do atmosfery w efekcie procesów przemysłowych. MMEJ

PAP - Nauka w Polsce

krf/bsz