Zwierzę zostało zidentyfikowane i nazwane przez dr. Jeremy’ego Lockwooda z Uniwersytetu w Portsmouth i Muzeum Historii Naturalnej, który pracował z zespołem innych paleontologów.

Jak wytłumaczył naukowiec, nazwa dinozaura składa się dwóch słów: istiorachis oznacza grzbiet żagla, a macaruthurae pochodzi od nazwiska Dame Ellen MacArthur, która zasłynęła ustanowieniem rekordu najszybszego samotnego rejsu dookoła świata bez zawijania do portu w 2005 r. Żeglarka pochodzi z wyspy Wight, gdzie znaleziono skamieniałości tego stworzenia.

Początkowo sądzono, że znalezione kości należą do jednego z dwóch znanych gatunków dinozaurów z wyspy Wight. Jednak po przeprowadzeniu badań porównawczych badacze doszli do wniosku, że mają do czynienia z unikatową skamieniałością, datowaną na wczesny okres kredy. W przeciwieństwie do innych dinozaurów, ten miał nietypowe, wyjątkowo długie wyrostki kolczaste wzdłuż grzbietu, których struktura przypomina żagiel.

W rozmowie z brytyjskim dziennikiem „Guardian” Lockwood powiedział, że „ewolucja czasami zdaje się faworyzować ekstrawagancję nad praktycznością”. Zapytany o cel wyrostków przyznał, że ta kwestia jest od dawna przedmiotem debat. Naukowcy przerzucają się teoriami, że mogły pomagać one dinozaurom w regulacji temperatury ciała lub magazynowano w nich tłuszcz.

Jednak najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem, do którego skłania się także Lockwood, jest aspekt symboliczny wypustek, dzięki którym samiec miał imponować partnerkom lub onieśmielać rywali.

Artykuł poświęcony Istiorachis macaruthurae został opublikowany w czasopiśmie naukowym Papers in Palaeontology https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/spp2.70034

Z Londynu Marta Zabłocka

mzb/ bar/