Jak poinformował Ahmad Mirzakuchak-Khoshnevis, dyrektor Centrum Badawczego Organizacji Dziedzictwa Kulturalnego i Turystyki Iranu, zespół włoskich naukowców przeprowadził badania wilgotności powietrza i gruntu, warunków wzrostu roślinności oraz przenikania roztworu soli do kamieni, z których wzniesiono budowle miasta.

Pasargady powstały w czasach panowania Dynastii Achemenidów (550-330 r. p.n.e.) przez perskiego króla Cyrusa II Wielkiego (550-529 r. p.n.e.), który w 550 r. p.n.e. wzniósł tam zespół pałacowy.

Ówczesna stolica Persji, której pozostałości znajdują się na liście światowego dziedzictwa UNESCO, położona jest w odległości 19 kilometrów od zapory Sivand w prowincji Fars, zalewanie zbiornika której rozpoczęło się w 2007 r.

Zdaniem naukowców, wzrost wilgotności środowiska może spowodować poważne zagrożenia dla kompleksu archeologicznego Pasargady, zwłaszcza dla grobowca Cyrusa II Wielkiego, który znajduje się na terenie stanowiska.

Szczegółowy raport przygotowany przez zespół włoskich naukowców zostanie wkrótce przekazany stronie irańskiej, a jego ustalenia pomogą ekspertom w wyborze właściwych środków dla zabezpieczenia i konserwacji starożytnych ruin.

Według A. Mirzakuchak-Khoshnevisa, wzrost wilgotności umożliwi rekonstrukcję ogrodów znajdujących się przy wjeździe do miasta dokładnie według historycznych opisów i przywrócenie pierwotnego wyglądu okolic Pasargad, które były jednym z najpiękniejszych miejsc w starożytnym Iranie. JOT

PAP - Nauka w Polsce

yy/ agt/