Wcześniej niektórzy naukowcy twierdzili, że do wypiętrzenia tych gór doszło nagle. Jednak najnowsze badanie przeprowadzone przez paleoklimatologa z Uniwersytetu Michigan prof. Christophera Poulsena sugeruje, że teoria ta bazuje na błędnej interpretacji dowodów. To, co wcześniej naukowcy interpretowali jako oznaki gwałtownego wypiętrzenia, w rzeczywistości wskazywało na warunki klimatyczne sprzed tysięcy lat - twierdzą badacze. Swoje odkrycie opisali w piśmie "Science Express".

Poulsen twierdzi, że w poprzednich badaniach naukowcy błędnie zinterpretowali izotopowe zapisy. "Spadek proporcji izotopów nie oznacza nagłego wypiętrzenia, a jedynie nagły wzrost ilości opadów deszczu" - tłumaczy naukowiec.

Twierdzi on, że ten wniosek ma oparcie w danych pochodzących z osadów i geochemicznej budowy gór. "Istnieje dowód, że środkowa część Andów stała się mniej jałowa w tym samym czasie, w którym zapisy izotopowe pokazują wzrost proporcji izotopów tlenu-18 do izotopów tlenu-16.

Andy są górami fałdowymi wypiętrzonymi w orogenezie alpejskiej, ciągnącymi się na terenie: Wenezueli, Kolumbii, Ekwadoru, Peru, Boliwii, Chile i Argentyny. Góry ciągną się wzdłuż Oceanu Spokojnego od zatoki Paria na północy po Ziemię Ognistą na południu, na przestrzeni ponad 9000 km, co sprawia, że jest to najdłuższy łańcuch górski na Ziemi. Są zbudowane ze skał magmowych, osadowych i metamorficznych, z dużym udziałem młodych pokryw lawowych. KRF

PAP - Nauka w Polsce

kap