Dyski flash - tzw. pendrive'y - stanowią podstawowe wyposażenie każdego nowoczesnego aparatu cyfrowego, odtwarzacza muzyki, a od dłuższego już czasu pozwalają na łatwe, bezpieczne i szybkie przenoszenie danych pomiędzy komputerami.

Dostępne handlowo pendrive'y zbudowane są z trudnej do wyobrażenia liczby krzemowych tranzystorów z "pływającą" bramką, dzięki obecności których możliwe jest długotrwałe zapamiętywanie danych bez konieczności ciągłego zasilania układu w energię elektryczną.

Naukowcy od lat próbowali zbudować na bazie związków organicznych układy elektroniczne, które posiadałyby podobne cechy.

Sukces udało się osiągnąć międzynarodowej grupie badawczej, łączącej naukowców z Austrii, Japonii oraz Niemiec. Zbudowany przez nich organiczny układ elektroniczny, składa się 676 tranzystorów naniesionych na elastyczną polimerową folię, umożliwiających czasowe gromadzenie danych (na dzień dzisiejszy do 24 godzin).

Najważniejszy element tego rodzaju tranzystora, który stanowi serce pamięci typu flash, czyli "pływająca" bramka ma zaledwie 6 nanometrów grubości, a w jej skład wchodzi tlenek glinu, pokryty samoorganizującą się organiczną warstwą zbudowaną z pochodnej kwasu fosfonowego (ang. n-octadecylphosphonic acid). Nanometr to miliardowa część metra.

Dzięki takiej konstrukcji, nowo wytworzona organiczna pamięć typu flash funkcjonuje niemal identycznie, jak jej krzemowy odpowiednik - w obu przypadkach do zapisu czy wymazania danych, niezbędna jest różnica potencjału elektrycznego o wartości zaledwie 6V.Co więcej, układ ten jest całkowicie elastyczny, gdyż organiczne tranzystory naniesione zostały na cienką plastikową folię.

Według naukowców, organiczna pamięć flash w najbliższych latach raczej nie zagrozi dominującej pozycji pendrive'ów zbudowanych z tranzystorów krzemowych, nie mniej jednak tego typu układy mogą być użyte, np. w miniaturowych systemach detekcyjnych, które uzyskają w ten sposób możliwość zapisywania danych. KLG

PAP - Nauka w Polsce

kap