Zajmująca się antropologią ewolucyjną dr Christine Drea z Uniwersytetu Duke\\'a obserwowała pary hien zamkniętych na wybiegu, by sprawdzić, jak poradzą sobie z zadaniami testującymi ich umiejętności wspólnego rozwiązywania problemów.

Hieny miały do dyspozycji duży wybieg z dwiema identycznymi kratkami zawieszonymi 3 metry nad ziemią. Z każdej kratki zwisały dwa sznurki. Gdy dwie hieny pociągnęły za nie jednocześnie, otwierały się drzwiczki pojemnika z jedzeniem i wysypywały się z niego kości oraz kawałki mięsa.

Badaczka była ciekawa, jak szybko zwierzęta wpadną na to, że aby dostać pożywienie muszą pociągnąć za sznurki jednocześnie. Ku jej zaskoczeniu już pierwsza para rozpracowała zadanie w czasie krótszym niż dwie minuty.

Jak twierdzi dr Drea, współpraca była zaskakująco owocna, a zwierzęta niewiarygodnie szybko i bez żadnego treningu nauczyły się zdobywać pokarm. Co więcej, gdy doświadczoną hienę połączono z nowicjuszem, pomagała ona partnerowi nauczyć się wykonywać odpowiedni manewr.

Dr Drea przypomina, że to samo zadanie przysparza problemów szympansom, którym potrzebny jest długi trening zanim będą w stanie wykonać zadanie wspólnie z partnerem.

Co ciekawe, antropolożka zauważyła, że na efektywność współpracy miały wpływ czynniki społeczne. Gdy na wybiegu znajdowało się więcej osobników, doświadczona para hien wykonywała zadanie szybciej. Współpraca była natomiast utrudniona, jeżeli połączono dwa osobniki o cechach przywódczych. Wówczas wzajemna agresja była zbyt silna i zwierzęta nie chciały kooperować.

Zdaniem badaczki, hieny mogą stanowić bardzo dobry model do badań nad ewolucją inteligencji społecznej. KOC

PAP - Nauka w Polsce

agt/ bsz