Naukowcy ustalili, że udomowienie zwierząt i opanowanie umiejętności uprawy roślin miało początek na Bliskim Wschodzie, i że mogło mieć miejsce około 11 tys. lat temu. W Europie początki rolnictwa datuje się na około 7,5 tys. lat temu. Naukowcy nie umieli dotąd ustalić, w jakim stopniu pierwsi rolnicy europejscy byli imigrantami, a na ile wywodzili się z miejscowych plemion zbieracko-myśliwskich, które z czasem nauczyły się uprawiać rośliny w ramach tzw. rewolucji neolitycznej. Było to przedmiotem trwających całe dziesięciolecia sporów.

Najnowsze badania genetyczne wnoszą do tej dyskusji nowe światło. Barbara Bramanti z niemieckiego Uniwersytetu w Moguncji oraz jej współpracownicy z Niemiec, Wielkiej Brytanii, Estonii, Litwy i Austrii analizowali ostatnio DNA mitochondrialne, pochodzące z kości, znalezionych w miejscach pochówku grup myśliwsko-zbierackich i pierwszych rolników Europy.

Badacze porównali ze sobą wyniki analiz obu grup oraz wyniki analiz analogicznego DNA współczesnych mieszkańców Europy. Okazało się, że niewiele jest dowodów na bezpośredni związek genetyczny przedstawicieli obu dawnych grup mieszkańców Europy. Aż 82 proc. typów DNA mitochondrialnego, jakie znaleziono w kościach członków grup zbieracko-myśliwskich, w kościach obecnych mieszkańców Europy środkowej występuje stosunkowo rzadko.

Można więc sądzić, że pierwsi rolnicy Europy nie byli potomkami grup myśliwsko-zbierackich, które osiadły w tym rejonie po wycofaniu się lodowca. Bardziej prawdopodobne jest, że najstarsi farmerzy przybyli do Europy z zewnątrz, zajmując około 7,5 tys. lat temu rozległe tereny środkowej i wschodniej części kontynentu.

Ci właśnie imigranci mogli przynieść ze sobą do Europy wiedzę na temat uprawy roślin i udomawiania zwierząt - twierdzą autorzy badań. Jak dodają, przynajmniej z początku napływowi nie mieszali się z miejscowymi grupami myśliwsko-zbierackimi.

Kolejne badania pomogą wskazać, skąd pochodzili wędrowni farmerzy. ZAN

PAP - Nauka w Polsce tot/ bsz