Kodeks spisało na welinowych kartach, po obu stronach, czterech skrybów w połowie IV wieku, kiedy chrześcijaństwo zostało już uznane za religię państwową przez Konstantyna Wielkiego (324).

Wiadomo również, że cesarz nakazał wykonanie 50 kopii Biblii dla planowanych w Konstantynopolu kościołów. Niewykluczone, że "Kodeks synajski" jest jedną z tych Biblii.

"Kodeks synajski jest jednym z największych spisanych skarbów świata" - powiedział szef działu rękopisów British Library Scot McKendrick. - Jest on, jak można zasadnie dowodzić, najstarszą wielką oprawną księgą, jaka przetrwała".

McKendrick dodał, że karty kodeksu mają 380 mm wysokości i 345 mm szerokości. Tekst, zapisywany w czterech kolumnach atramentem czarnym i brązowym, zawiera liczne poprawki i dopiski.

Według niego "Kodeks synajski" oznacza zdecydowany triumf oprawnych, zszywanych kodeksów nad papirusowymi zwojami.

Tłumaczenie zajmowało około 1400 kart; do naszych czasów dotrwało 800, z pełnym tekstem czterech Ewangelii i dołączonymi tekstami Listu Barnaby oraz "Pasterza" Hermasa, które w pierwszych wiekach chrześcijaństwa zaliczano do kanonu, oraz połową Starego Testamentu.

Najwięcej kart Kodeksu (347) znajduje się w Bibliotece Brytyjskiej, w bibliotece uniwersyteckiej w Lipsku - 43, a kilkanaście kart w bibliotece klasztoru św. Katarzyny na Synaju, gdzie zabytek ten odnalazł w XIX wieku niemiecki uczony z Lipska Konstantin von Tischendorf, i część fragmentów w Petersburgu.

Biblioteki porozumiały się cztery lata temu, by umieścić całość Kodeksu w internecie, umożliwiając w ten sposób badania nad nim uczonym z całego świata.

Kodeks Synajski dostępny jest w wysokiej rozdzielczości pod adresem www.codexsinaiticus.org wraz z tłumaczeniami na grekę nowożytną, częściowo na angielski, oraz fragmentarycznie na niemiecki. KLM

PAP - Nauka w Polsce

bsz