Niealkoholowe stłuszczeniowe zapalenie wątroby jest najczęstszym przewlekłym schorzeniem wątroby w krajach rozwiniętych. Jego rozwój jest ściśle związany z otyłością, a także z zespołem metabolicznym, insulinoodpornością i cukrzycą typu II (czyli związaną z objadaniem się i otyłością).

Obecnie lekarze duży nacisk kładą się na to, by pacjenci cierpiący na tę chorobę zmienili swoje nawyki żywieniowe i stracili na wadze. Jednak nie zbadano dotychczas dokładnie korzyści, jakie mogą płynąć z samego zwiększenia aktywności fizycznej.

Zespół australijskich naukowców z Sydney West Area Health Service pod kierownictwem prof. Jacoba George\\'a skoncentrował się na analizie wpływu zwiększonej aktywności fizycznej na zdrowie 141 pacjentów z niealkoholowym stłuszczeniowym zapaleniem wątroby.

Badani korzystali z konsultacji z ekspertami, którzy przygotowywali dla każdego z nich indywidualny program zwiększenia wysiłku. Główną formą aktywności było w tym przypadku chodzenie - około 150 minut tygodniowo. Po upływie trzech miesięcy prawdopodobieństwo, że osoby te przeznaczą na wysiłek fizyczny dodatkowo godzinę lub więcej tygodniowo było dziewięciokrotnie większe niż u pacjentów z grupy kontrolnej. Zaobserwowano również m.in. zmniejszoną insulinoodporność i korzystne zmiany związane z innymi czynnikami ryzyka, niezależnie od utraty wagi.

U pacjentów, którzy podczas badania prowadzili siedzący tryb życia nie zaobserwowano żadnej poprawy, nawet wtedy, gdy stracili na wadze.

"Już małe zwiększenie wysiłku fizycznego może przynieść korzystne efekty. Aktywność fizyczna zmniejsza insulinoodporność poprzez zmiany zachodzące w metabolizmie kwasów tłuszczowych w tkance mięśniowej, czego nie udaje się osiągnąć poprzez ograniczenie dostarczanej energii" - podsumowuje prof. George. KOC PAP - Nauka w Polsce agt/bsz