"Super-rozpoznawacze" (super recognizers), jak określają ich autorzy badań, potrafią po latach rozpoznać twarz kogoś, kogo minęli przed wielu laty. Na przeciwnym biegunie znajduje się około 2 procent populacji - osoby cierpiące na prozopgnozję, czyli mające wielkie trudności z rozpoznawaniem twarzy.

Naukowcy przeprowadzili na grupie osób standaryzowane testy rozpoznawania twarzy - okazało się, że niektórzy radzą sobie z nimi znacznie lepiej niż przeciętny człowiek. Dotychczas uważano, ze można rozpoznawać twarze normalnie - albo mieć z tym problemy. Tymczasem zdarzają się w tej dziedzinie wybitne talenty.

Nawet zmiana koloru włosów i zmiany związane z wiekiem nie są przeszkodą. Tacy ludzie potrafią na przykład rozpoznać kogoś, kto razem z nimi robił zakupy w sklepie dwa miesiące wcześniej, chociaż nie zamienili ani słowa. Pewna kobieta rozpoznała na ulicy inną, która jako kelnerka obsługiwała ją w innym mieście pięć lat wcześniej. "Super-rozpoznawacze" dużo częściej rozpoznają innych niż sami są rozpoznawani, czasem więc udają, że kogoś nie poznali, by nie sprawiać wrażenia, ze przywiązują nadmierną wagę do przypadkowego spotkania.

Jak się wydaje, badania zdolności do rozpoznawania twarzy mogą znaleźć zastosowanie przy badaniu wiarygodności świadków i naborze do zawodów związanych z bezpieczeństwem i weryfikacją tożsamości. PMW

PAP - Nauka w Polsce

bsz