Zespół Stefana Seegera z uniwersytetu w Zurychu opracował tkaninę z włókien poliestrowych pokrytych milionami maleńkich krzemowych igiełek - ich średnica wynosi 40 nanometrów (miliardowych części metra). W rezultacie kropla wody układa się na szpiczastych włókienkach jak fakir na desce nabitej gwoździami. Okazało się, że to najbardziej wodoodporny materiał nadający się do szycia odzieży jaki kiedykolwiek opracowano.

Krople wody przybierają na powierzchni tkaniny kształt kulek. Wystarczy ją odchylić od poziomu zaledwie o dwa stopnie, aby krople się stoczyły. Strumień wody w ogóle nie pozostawia na materiale śladu.

Podobny efekt występuje w przyrodzie w przypadku kwiatów i liści lotosu - choć rosną na bagnie, zawsze pozostają czyste. Z kolei niektóre owady wodne dzięki drobniutkim włoskom zatrzymują przy ciele warstwę powietrza, dzięki której mogą oddychać podczas nurkowania - podobny efekt daje nowa tkanina. Warstwa powietrza mogłaby w przypadku strojów dla pływaków zmniejszyć opór wody o 20 procent, co ułatwiłoby bicie nowych rekordów.

Krzemowe igiełki można wytwarzać w prosty sposób poprzez kondensację z fazy gazowej - nie tylko na powierzchni poliestru, ale także wełny, bawełny czy wiskozy (choć na razie poliester daje najlepsze wyniki)

Wodoodporne właściwości tkaniny są trwalsze niż w przypadku innych materiałów, jednak nie wytrzyma ona codziennego prania w pralce. Tyle, że pranie tak trudno budzącego się materiału rzadko będzie potrzebne. PMW

PAP - Nauka w Polsce

bsz