"Miło mi się kojarzy to zaszczytne wyróżnienie Izby Lekarskiej – z koleżankami i kolegami z samorządu. Na podobne wyróżnienie zasługuje wielu tutaj obecnych" – powiedział prof. Marian Zembala odbierając pamiątkową statuetkę.

"Pamiętajcie - popierajmy śląską medycynę, naprawdę na to zasłużyła. Z pokorą przyjmuję to wyróżnienie wierząc, że będę jeszcze mógł jako nauczyciel akademicki działać na rzecz środowiska" – dodał prof. Zembala, który jest wykładowcą Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.

Wawrzyn Lekarski jest przyznawany lekarzom, lekarzom dentystom oraz innym osobom i instytucjom za wybitne osiągnięcia.

Prof. dr hab. n. med. Marian Zembala ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej we Wrocławiu w 1974 r., potem rozpoczął pracę na tej uczelni. W 1979 r. otrzymał stopień doktora nauk medycznych, broniąc z wyróżnieniem przewód doktorski. W latach 1981-1985 odbył staż naukowy w holenderskim Utrechcie.

W 1985 r. wrócił do Polski, aby na zaproszenie prof. Zbigniewa Religii podjąć pracę w utworzonej wówczas i kierowanej przez niego Katedrze i Klinice Kardiochirurgii Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu. Asystował przy pierwszych wykonywanych w Polsce przez prof. Zbigniewa Religę transplantacjach serca, zabiegach transplantacji serca i płuc oraz zabiegach wszczepienia sztucznego serca człowiekowi. W 1988 r. odbył kolejny staż naukowy w Deborah Heart and Lung Center w Nowym Jorku. W tym samym roku uzyskał specjalizację z zakresu kardiochirurgii.

W 1989 r. wraz z prof. Andrzejem Bochenkiem uruchomił ośrodek kardiochirurgiczny w Katowicach-Ochojcu. Po kolejnym zagranicznym stażu powrócił do Kliniki Kardiochirurgii ówczesnej Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu i zajął się programem transplantacji serca oraz płuc. Przeprowadził pierwszą w Polsce transplantację serca u dziecka. Zapoczątkował wykorzystanie w zabiegach pomostowania naczyń wieńcowych dwóch tętnic piersiowych wewnętrznych. W 1987 r. we współpracy z prof. Pawłem Buszmanem wprowadził jako pierwszy w Polsce mapping śródoperacyjny oraz operacyjne leczenie napadowego częstoskurczu komorowego w chorobie niedokrwiennej serca. Stworzył jeden z większych w Europie programów transplantacji i leczenia niewydolności krążenia.

W 1991 r. habilitował się z wyróżnieniem, a w 1998 r. otrzymał tytuł profesora nauk medycznych. W 1998 r. przystąpił do programu transplantacji pojedynczego płuca zapoczątkowując nową, nieznaną dziedzinę transplantacji płuc w naszym kraju. W 2000 r. rozpoczął program chirurgicznej ablacji w utrwalonym migotaniu przedsionków, zaś w październiku 2001 r. zapoczątkował epikardialną ablację u chorego z utrwalonym migotaniem przedsionków. W 2001 r. wykonał jako pierwszy w Polsce jednoczesną transplantację serca i płuc. W 2002 r., wspólnie z doktorem Romanem Przybylskim oraz prof. Lechem Cierpką, kierował zespołami w jednoczesnej transplantacji serca i nerek.

Od 1993 r. prof. Marian Zembala jest dyrektorem Śląskiego Centrum Chorób Serca w Zabrzu, a od 1999 r. kieruje Katedrą i Oddziałem Klinicznym Kardiochirurgii, Transplantologii, Chirurgii Naczyniowej i Endowaskularnej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Zabrzu. W 2015 r. był ministrem zdrowia w rządzie Ewy Kopacz (PO). Startując z listy tego ugrupowania w ostatnich wyborach parlamentarnych w 2015 r. został posłem. (PAP)

autorka: Anna Gumułka

lun/ mhr/