Jak poinformował członek ekipy badawczej Dario Bernal-Cassola, pracownik uniwersytetu w Kadyksie, przy plaży w Cieśninie Gibraltarskiej, gdzie w czasach rzymskich istniało miasto Baelo Claudia znaleziono liczne kości pływacza szarego oraz walenia południowego. Stanowisko to położone jest w pobliżu Tarify, na terenie wspólnoty autonomicznej Andaluzji.

Archeolodzy uważają, że w czasach obecności Rzymian na Półwyspie Iberyjskim przybysze z Italii podjęli próby polowania na walenie i wykorzystania ich mięsa w celach konsumpcyjnych na większa skalę.

Potwierdzeniem tej tezy ma być fakt, że kości waleni zostały znalezione w miejscu, gdzie przed 2 tysiącami lat funkcjonowała nadzorowana przez Rzymian przetwórnia ryb, w tym dużych gatunków, takich jak tuńczyk.

W publikacji w "Proceedings of the Royal Society B" badacze napisali, że zidentyfikowane w dawnym Baelo Claudia kości należały do waleni, co potwierdzono w trakcie analizy kodu genetycznego.

"Z badania wynika, że okazy waleni, takich jak południowy i pływacz szary, stanowiły element ekosystemu Morza Śródziemnego. Przypuszczalnie w akwenie tym dochodziło do urodzeń młodych" - poinformowali członkowie zespołu badawczego.

Waleń południowy, zwany też wielorybem biskajskim południowym, występuje dziś bardzo rzadko w północnej części Atlantyku. Jego szacowana na około 8000 osobników populacja zamieszkuje głównie wody usytuowane między 20 a 60 stopniem szerokości geograficznej południowej. Gatunek ten stał się celem masowych połowów w XIX w., co sprawiło, że jego populacja zmalała do 90 proc.

Z kolei pływacz szary, którego łączna populacja szacowana jest na około 20 tys. okazów, występuje w wodach północnego Pacyfiku. Sporadycznie pojawia się w innych częściach świata. W maju 2010 r. przedstawiciela tego gatunku zaobserwowano w Morzu Śródziemnym, u brzegów Izraela. (PAP)

zat/ zan/