Jak poinformował dr Eugeniusz Rogowskoj z Instytutu Archeologii i Etnografii Syberyjskiego Oddziału Rosyjskiej Akademii Nauk, na stanowisku koło miejscowości Tunka w Dolinie Tunkińskiej koło Bajkału, archeolodzy odkryli pozostałości prehistorycznego obozowiska, a na nim kamienne narzędzia i liczne zwierzęce kości.

Tunka znajduje się w Buriacji – republice autonomicznej wchodzącej w skład Syberyjskiego Okręgu Federacyjnego w Federacji Rosyjskiej.

Na głębokości 0,5 metra pod powierzchnią ziemi archeolodzy odkryli też fragmenty prehistorycznych dwóch ludzkich szkieletów.

Według naukowców kości jednego szkieletu pochodzą z okresu 30-27 tys. lat temu i należą prawdopodobnie do przedstawiciela gatunku Homo sapiens, natomiast drugi zestaw kości jest o wiele starszy, pochodzi sprzed ok. 50 tys. lat temu i może należeć do człowieka neandertalskiego lub innego wymarłego przedstawiciela rodzaju Homo.

Próbki odkrytych w Buriacji kości zostały przekazane do laboratorium jednego z Instytutów Maxa Plancka w Niemczech, gdzie naukowcy przeprowadzą kolejne badania i zweryfikują dotychczasowe ustalenia.

Jeśli okaże się, że badania w Niemczech potwierdzą wiek i przynależność gatunkową odkrytych w Buriacji kości, będzie to oznaczało, że koło Tunki odkryto najstarsze szczątki Homo sapiens na obszarze północnej części Eurazji.

Zdaniem dr. Michała Szunkowa, dyrektora Instytutu Archeologii i Etnografii Syberyjskiego Oddziału RAN, trudno przecenić wagę dokonanego w Buriacji odkrycia. W ostatnich dziesięcioleciach w badaniach ewolucji człowieka na obszarze południowej Syberii dokonał się wielki postęp.

Obecnie najważniejszym zadaniem dla naukowców jest ustalenie, kiedy człowiek rozumny (Homo sapiens) pojawił się na obszarze Syberii. Znaleziska w Buriacji mogą znacznie przyczynić się do uzyskania odpowiedzi na to pytanie. (PAP)

jot/ agt/