Analiza genomu nosorożca sumatrzańskiego, który do 2013 żył w ogrodzie zoologicznym w Cincinnati (USA), dowodzi, że już w czasach późnego plejstocenu gatunek znalazł się w kryzysie.

Nosorożec sumatrzański (Dicerorhinus sumatrensis) należy do najbardziej zagrożonych wyginięciem ssaków na Ziemi. Przed 2011 r. doliczono się zaledwie ok. 200 osobników na wolności.

Międzynarodowy zespół naukowców dokonał po raz pierwszy sekwencjonowania genomu nosorożca sumatrzańskiego. Z analizy wynika, że już ok. 900 tys. lat temu populacja tych zwierząt zaczęła się zmniejszać.

„Od dawna ten gatunek znajduje się na drodze do wyginięcia” - opisuje naukowiec Terri Roth z Cincinnati Zoo and Botanical Garden.

Liczebność populacji nosorożców sumatrzańskich osiągnęła kulminację ok. 900 tys. lat temu. Jednak w późnym plejstocenie, który zakończył się 12 tys. lat temu, wiele dużych ssaków ucierpiało. Nosorożce nie były wyjątkiem.

Wraz z podnoszeniem się poziomu mórz zamieszkiwane przez nie środowisko zostało pokawałkowane. Prawdopodobnie wówczas ich populacja skurczyła się i nigdy już nie wróciła do wcześniejszej postaci.

Zdaniem naukowców w momencie największej liczebności, ok. 950 tys. lat temu, populacja nosorożca sumatrzańskiego liczyła 57 tys. 800 osobników. Natomiast 900 lat temu było to już tylko 700 osobników.

Próbki pobrano od nosorożca imieniem Ipuh, który przez 22 lata, do swojej śmierci w 2013 r., zamieszkiwał Cincinnati Zoo. Obecnie jego wypreparowane zwłoki stanowią eksponat w ogrodzie zoologicznym.

Więcej na ten temat:

http://www.cell.com/current-biology/fulltext/S0960-9822(17)31466-5?_returnURL=http%3A%2F%2Flinkinghub.elsevier.com%2Fretrieve%2Fpii%2FS0960982217314665%3Fshowall%3Dtrue

(PAP)

krx/ agt/