"Opracowany pod kierunkiem prof. Doroszewskiego +Słownik języka polskiego+ to dzieło pomnikowe - to był pierwszy po wojnie nowoczesny słownik języka polskiego, następca słownika opracowanego przez Samuela Bogumiła Lindego (sześć tomów ukazało się po raz pierwszy w latach 1807-1814 - PAP)" - mówi redaktor naczelna słowników PWN, Elżbieta Sobol.

Słownik, którego redaktorem naczelnym był prof. Doroszewski, powstał w latach 1958-1969. Liczył 11 tomów i zawierał około 125 tys. haseł.

Elżbieta Sobol przypomina, że działająca w Wydawnictwie Naukowym PWN (dawniej Państwowe Wydawnictwo Naukowe) od 1950 roku Redakcja Słowników Języka Polskiego, swoje istnienie zawdzięcza właśnie prof. Doroszewskiemu, który ją zorganizował.  

Witold Doroszewski urodził się 1 maja 1899 roku w Moskwie, zmarł 26 stycznia 1976 roku w Warszawie. Studiował na Uniwersytetach Moskiewskim i Warszawskim oraz w paryskiej Ecole Nationale des Langues Orientales Vivantes.

W latach 1924-1927 pracował jako starszy asystent w katedrze Języka Polskiego na Uniwersytecie Warszawskim. W 1928 roku został docentem, w 1930 roku kierownikiem tej katedry i profesorem nadzwyczajnym, a od 1938 roku - profesorem zwyczajnym. W latach 1935-1939 kierował Instytutem Fonetycznym UW. Był także kierownikiem Pracowni Dialektologicznej PAN (od 1957 roku Zakład Językoznawstwa) w latach 1954-1969. Na emeryturę przeszedł w 1969 roku.

W swojej pracy naukowej zajmował się gramatyką opisową języka polskiego, słowotwórstwem, fonetyką, semantyką i dialektologią. Jest autorem ponad 400 prac, m.in. "Podstaw gramatyki polskiej" (1952), "Elementów leksykologii i semiotyki" (1970). Jego najważniejszym dziełem jest 11-tomowy "Słownik języka polskiego".  Prof. Doroszewski był m.in. członkiem Polskiej Akademii Nauk, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Polskiej Akademii Umiejętności, Polskiego Towarzystwa Językoznawczego i Towarzystwa Kultury Języka.

PAP - Nauka w Polsce, Bogusława Szumiec-Presch

we