Ze Spitsbergenu powróciła do kraju wyprawa glacjologiczna, która przez kilka tygodni prowadziła badania dynamiki lodowców. Okres wiosenny, kiedy \"uśpione\" zimą lodowce budzą się do życia, ma szczególne znaczenie w badaniach glacjologicznych.

Tegoroczne prace - jak informuje kierownik Zakładu Badań Polarnych i Morskich Instytutu Geofizyki PAN http://www.igf.edu.pl/~skand/polar/ dr Piotr Głowacki - koncentrowały się na lodowcu Hansa, który jest jednym z najważniejszych światowych poligonów glacjologicznych. Prowadzone od wielu lat przez polskich polarników systematyczne pomiary i obserwacje tego lodowca dostarczają danych do badania zachodzących zmian klimatycznych na naszym globie.

Badany był także lodowiec Reinarda w rejonie Bellsundu. Prowadzono też prace na plateau lodowym Amundsenisen znajdującym się w odległości około 40 km od polskiej stacji polarnej na fiordzie Hornsund http://hornsund.igf.edu.pl/ Jest to, po Antarktydzie i Grenlandii, trzecia na świecie pod względem grubości kopuła lodowa. Grubość warstwy lodu dochodzi do 800 m.

Na powierzchni lodowców porozmieszczano specjalne tyczki wtopione w lód dla oznaczenia punktów pomiarowych. Wykonano serię pomiarów przy wykorzystaniu systemu GPS, co pozwoli określić z duża precyzją najmniejsze nawet ruchy lodowców.

PAP - Nauka w Polsce, Andrzej Markert

13 maja 2005