Budynki stawiane z pomocą wielkogabarytowych drukarek 3D to - jak zwracają uwagę specjaliści z University of Virginia - "nowy, ekscytujący trend w budownictwie".

Budowa tym sposobem trwa szybko, jest precyzyjna, wymaga niewielkiego nakładu ludzkiej pracy i pozostawia mniej odpadów, niż przy stosowaniu tradycyjnych metod.

Jednak dostępne materiały mają sporo niedoskonałości.

"Mamy do czynienia ze sprzecznymi celami" – podkreśla prof. Osman E. Ozbulut, autor publikacji, która ukazała się na łamach "Cement and Concrete Composites".

"Użyta mieszanina musi płynąć swobodnie, aby umożliwić bezproblemową produkcję, ale jednocześnie utwardzać się w stabilny materiał o pożądanych właściwościach, takich jak dobra wytrzymałość mechaniczna, wiązanie między warstwami i niska przewodność cieplna" – tłumaczy.

Badacz i jego zespół jako pierwsi przetestowali wykorzystanie celulozowych włókien w cemencie do druku.

"Poprawa, jaką zaobserwowaliśmy zarówno w drukowalności, jak i właściwościach mechanicznych, sugeruje, że włączenie nanocelulozy do komercyjnych materiałów przeznaczonych do druku 3D może prowadzić do uzyskania bardziej odpornych i ekologicznych metod budowlanych szybciej niż później" – twierdzi prof. Ozbulut.

Dalsze testy wskazały także na lepszą odporność na rozciąganie, zginanie i ściskanie.

Ponadto włókna pochodzą z pulpy drzewnej, co oznacza, że są uzyskiwane w sposób odnawialny i z niskim wpływem na środowisko. (PAP)

Marek Matacz

mat/ zan/