Ludzkie DNA liczące 23 tys. lat udało się pozyskać ze szczątków znalezionych w jaskini Malalmuerzo w Andaluzji na południu Hiszpanii. Jest to najstarsze ludzkie DNA z tego regionu. W trakcie ostatniego zlodowacenia południe Hiszpanii było prawdopodobnie najcieplejszym miejscem w Europie.

Półwysep Iberyjski odgrywa ważną rolę w poznawaniu dziejów populacji ludzkiej w Europie. Stanowił schronienie podczas ostatniej epoki lodowcowej, a później mógł być przyczółkiem do ponownej kolonizacji Europy w trakcie, gdy lodowiec ustępował.

Naukowcom udało się wykryć podobieństwo genetyczne człowieka, żyjącego 23 tys. lat temu w Andaluzji z osobnikiem, którego szczątki datowane na 35 tys. lat odnaleziono wcześniej w Belgii.

„Zidentyfikowaliśmy ślady jednej z pierwszych linii genetycznych, które zasiedliły Eurazję 45 tys. lat temu” – opisuje główna autorka artykułu, Vanessa Villalba-Mouco z Instytutu Antropologii Ewolucyjnej Maxa Plancka.

Autorzy nie wykryli natomiast związków genetycznych między populacjami na Półwyspie Iberyjskim i w Afryce Północnej, mimo że dzieli je dystans zaledwie 13 km przez Morze Śródziemne. Wcześniejsze badania naukowe szczątków sprzed 14 tys. lat z jaskini Taforalt w Maroku pozwoliły na poznanie genomu żyjących tam ludzi.

Metody sekwencjonowanie prehistorycznego DNA rozwijają się dynamicznie w ostatnich kilkunastu latach. Ich inicjator, Svante Paabo, otrzymał w 2022 r. nagrodę Nobla za zasługi w tej dziedzinie.

Więcej: www.mpg.de/19953334/0228-evan-human-genome-from-southern-spain-150495-x (PAP)

krx/ agt/