Przelatująca niedawno w pobliżu Ziemi kometa C/2016 U1 NEOWISE będzie w przyszłym tygodniu tak jasna, że da się ją w nocy dostrzec przez lornetkę – poinformowała amerykańska agencja kosmiczna NASA.
Choć dopiero teraz zaczyna być dobrze widoczna, C/2016 U1 NEOWISE już dawno minęła Ziemię w bezpiecznej odległości 106 milionów kilometrów. Miało to miejsce 13 grudnia.
Najlepsze warunki do obserwacji komety będą w pierwszym tygodniu stycznia na półkuli północnej. C/2016 U1 NEOWISE przejdzie przez konstelacje Wężownika do Ogona Węża i Strzelca, a najlepiej będzie widoczna na niebie o świcie 12 stopni od Słońca.
Astronomowie zapowiadają, że kometa C/2016 U1 NEOWISE osiągnie w tym tygodniu 10 magnitudo (jasność pozwalającą dostrzec ją przez lornetkę), natomiast 6 magnitudo (obserwacja gołym okiem) przypuszczalnie zostanie osiągnięte w połowie stycznia, gdy będzie najbliżej Słońca.
Magnitudo to liczba określająca jasność obiektu na nocnym niebie. Im niższa jego wartość, tym lepiej. Na przykład Wenus, gdy jest najjaśniejsza ma mniej więcej minus 4,4 magnitudo, a Księżyc w pełni ma minus 12,7.
Kometa osiągnie punkt najbliższy Słońcu 14 stycznia – znajdzie się wówczas wewnątrz orbity Merkurego. Trudno ją jednak będzie obserwować ze względu na bliskość Słońca. Później zacznie się oddalać od Słońca, dając pod koniec stycznia szansę na obserwacje amatorom z półkuli południowej.
Po raz pierwszy kometę zaobserwowano w październiku 2016 roku dzięki rejestrującemu obraz w podczerwieni teleskopowi kosmicznemu WISE (program NEOWISE). Już wtedy było wiadomo, że wędrujące ciało niebieskie ominie Ziemię w bezpiecznej odległości. Początkowa jasność komety sugerowała, że nie da się jej obserwować bez specjalistycznego sprzętu, z czasem jednak pojaśniała na tyle, że do 14 stycznia da się ją obserwować przez lornetkę - a być może także gołym okiem.
Komety są nieprzewidywalne, ponieważ składają się z lodu, pyłu i odłamków skalnych, a zbliżając się do Słońca nagrzewają się raptownie i zaczynają tracić materiał, tworząc efektowny warkocz. Zależnie od budowy konkretnej komety możliwe są nagłe zmiany jej jasności - może się stawać znacznie jaśniejsza lub ciemniejsza.
O C/2016 U1 NEOWISE naukowcy wciąż wiedzą niewiele, przypuszczają jednak, że jej obieg wokół Słońca może trwać miliony lat i niewykluczone, że wewnątrz Układu Słonecznego pojawia się po raz pierwszy. W każdym razie na pewno nie zobaczymy jej powtórnie za naszego życia. (PAP)
pmw/ agt/
Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.
