Wykopaliskami na terenie jednego z najstarszych kościołów Torunia kierowała dr hab. Krystyna Sulkowska-Tuszyńska. Kamień węgielny pod tę budowlę, jak wskazuje na to fryz fundacyjny w prezbiterium, poświęcono w 1309 roku. Planowane specjalistyczne badania termoluminescencyjne cegieł z odsadzek (występów ścian) fundamentów odkrytych w czasie tegorocznych prac pozwolą rozpoznać fazy budowy kościoła.

Wykopaliska skoncentrowano w sąsiedztwie prezbiterium. Oprócz kamiennych fundamentów archeolodzy natknęli się na szereg grobów mieszczan. Dominują te z okresu XVI-XVIII wieku, ale są również średniowieczne.

"W wyposażeniu pochówków natrafiliśmy na liczne pozostałości tzw. wianków grobowych, z którymi tradycyjnie chowano zmarłe dzieci, panny i niekiedy kawalerów. Do interesujących odkryć należą również elementy, najpewniej XIX-wiecznego, wyposażenia zakrystii kościoła, w tym stojący metalowy krucyfiks i fragmenty szklanych naczyń liturgicznych" - wylicza Cicha.

Teraz, po zakończeniu prac w terenie, naukowcy rozpoczęli szczegółowe opracowywanie wyników. Oprócz analiz termoluminescencyjnych cegieł, które pomogą w ustaleniu chronologii odkryć, wykonywane są badania antropologiczne i palinologiczne.

Badana przez archeologów świątynia od ponad 700 lat jest siedzibą parafii dla Nowego Miasta Torunia. W okresie 1557-1667 była to parafia ewangelicka. Przez kilka stuleci świątynia pełniła funkcję kościoła klasztornego dla mieszkających w jej pobliżu cysterek-benedyktynek, a później benedyktynek.

Systematyczne badania archeologiczno-architektoniczne przy kościele rozpoczęto w 2008 roku. Podstawowymi celami wykopalisk było odsłonięcie reliktów zabudowy klasztornej oraz poznanie średniowiecznego i nowożytnego cmentarza przy kościele, architektury kościoła i odpowiedzenie na pytanie, czy istniała tam wcześniejsza, niż XIV-wieczna świątynia.

PAP - Nauka w Polsce, Szymon Zdziebłowski

agt/bsz