W ciężkich przypadkach COVID-19 największe zagrożenie życia pochodzi ze zniszczeń, jakie następują w płucach. We krwi zaczyna wówczas brakować tlenu dla mózgu i innych organów.

Naukowcy z West Virginia University sugerują, że w przypadkach, gdy nie wystarcza nawet respirator, życie ma szanse uratować system do ciągłego pozaustrojowego natleniania krwi, czyli fachowo pozaustrojowa oksygenacja membranowa (ang. extracorporeal membrane oxygenation, ECMO). Metoda polega głównie na utlenowaniu krwi i eliminacji dwutlenku węgla poza organizmem pacjenta. Stosowana jest od ponad 30 lat, a pierwowzorem ECMO było tzw. płuco-serce, czyli aparatura do pozaustrojowego wspomagania układu krążenia oraz oddychania w trakcie zabiegów kardiochirurgicznych.

Autorzy pracy opublikowanej w „ASAIO Journal” opisali przypadki 32 pacjentów z silnie uszkodzonymi płucami, którzy zostali podłączeni do urządzeń ECMO. W momencie analizy danych 22 pacjentów (68 proc.) przeżyło, choć 17 nadal było podłączonych do ECMO. Piątka, która przeżyła i została już odłączona, miała pewną wspólną cechę. U wszystkich z pomocą ECMO lekarze wspierali płuca, ale nie serce.

Żadnego z pacjentów, którym wspomagano płuca i serce, nie udało się jeszcze odłączyć z sukcesem od urządzenia. Przyczyna może leżeć w tym, że pacjenci ze wspomaganiem obu narządów od początku byli bardziej chorzy, a ich serce było w gorszym stanie. Informacje tego rodzaju pomagają lekarzom rozumieć indywidualne ryzyko chorych oraz informować o nim pacjentów oraz rodzinę.

Naukowcy zauważyli także, że osoby poniżej 65 roku życia i z mniejszą liczbą chorób towarzyszących, takich jak otyłość, cukrzyca i właśnie choroby serca miały większe szanse po podłączeniu do ECMO, niż pacjenci z tymi chorobami i starsi.

„Nasze wcześniejsze badania na temat krajowego stosowania ECMO pokazały, że pacjenci powyżej 70 lat (u których zastosowano metodę) mają znacząco mniejszą przeżywalność. Może to być związane z ich współistniejącymi chorobami. Extracorporeal Life Support Organization, która nadzoruje programy ECMO na świecie uznaje wiek 65 lat za relatywne przeciwwskazanie do zastosowania metody. W tej sytuacji starsi pacjenci wymagają dokładnej oceny, aby mieć pewność, że korzyści przewyższają ryzyko” - podkreśla jeden z autorów badania prof. Jeremiah Hayanga.

Według naukowców, szanse pacjentów leczonych z pomocą ECMO zwiększają środki sterydowe. Z pięciu pacjentów, których dało się odłączyć od aparatury i uratować, czworo dożylnie otrzymywało sterydy. Wynik ten stoi jednak w sprzeczności z wcześniejszymi rezultatami uzyskanymi w Chinach, według których sterydy bardziej szkodzą, niż pomagają.

„Rola stosowania wielu leków w terapii COVID-19 pozostaje niejasna. Wymienić można sterydy podawane dożylnie w czasie stosowania ECMO, leki przeciwwirusowe takie jak remdesivir i przeciwmalaryczne, jak hydroksychlorochina. Potrzebne są dalsze badania, aby określić rolę tych środków w terapii pacjentów z COVID-19, zarówno leczonych z pomocą ECMO, jak i bez tej metody” - dodaje specjalista.

Naukowcy podkreślają, że to, iż według badania młodsi i zdrowsi pacjenci z COVID-19, szczególnie otrzymujący sterydy, mogą lepiej reagować na ECMO, nie znaczy że inni chorzy nie powinni wsparcia ECMO także otrzymać.

„W WVU HVI (West Virginia University Heart and Vascular Institute - przyp. red.) jesteśmy dumni z tego, że oferujemy zindywidualizowaną, skoncentrowaną na pacjencie opiekę wszystkim chorym. Nasz multidyscyplinarny zespół indywidualnie podchodzi do każdego pacjenta, który może skorzystać ze wspomagania EMCO i w pełni ocenia potencjalne korzyści oraz ryzyko wspierania pacjenta tą zaawansowaną metodą wspomagania życia” - zwraca uwagę prof. Hayanga.

Więcej informacji na stronie:

https://wvutoday.wvu.edu/stories/2020/05/18/machine-that-oxygenates-blood-may-help-critically-ill-covid-19-patients-according-to-wvu-study

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32317557/ (PAP)

mat/ ekr/