Zespół naukowców z University College London, uniwersytetów w Manchester, Newcastle, Oxfordzie i Toronto przeanalizował dane z bazy UK Biobank.

Jak się okazało, występujące u ludzi zwłóknienie płuc wiązało się zarówno z krótkim, jak i z długim czasem snu. Osoby, które twierdziły, że regularnie śpią 4 godziny lub krócej w ciągu dnia, zapadały na zwłóknienie płuc 2 razy częściej w porównaniu z osobami śpiącymi 7 godzin dziennie, natomiast osoby śpiące 11 godzin lub dłużej w ciągu doby, chorowały trzykrotnie częściej. Mniejsze, ale wciąż podwyższone ryzyko zaobserwowano również u osób, które lubią późno kłaść się spać lub wykonujących pracę zmianową.

Związek pomiędzy czasem trwania snu a zwłóknieniem płuc jest podobny do innych znanych czynników ryzyka tej choroby. Zdaniem autorów badania zjawisko to ma związek z działaniem zegara biologicznego. Nasze zegary biologiczne regulują działanie prawie każdej komórki w ludzkim ciele, a 24-godzinne cykle dotyczą wielu zachodzących zjawisk – w tym snu, wydzielania hormonów i metabolizmu.

Jak wykazały badania na myszach, zakłócenie działania zegara biologicznego może zwiększyć prawdopodobieństwo zwłóknienia płuc u zwierząt. Zadaniem autorów chodzi o „zegarowe” białko REVERBα, które zmienia produkcję kluczowego w zwłóknieniu płuc kolagenu. Jako że funkcję REVERBα można zmieniać stosując odpowiednie związki chemiczne, możliwe, że da się zapobiec w ten sposób zwłóknieniu płuc. Poza tym odpowiedni czas snu mógłby prawdopodobnie poprawić stan osób już chorych. (PAP)

Autor: Paweł Wernicki

pmw/ ekr/