Dr hab. Piotr Stankiewicz jest dyrektorem Instytutu Badań Edukacyjnych (państwowej instytucji prowadzącej interdyscyplinarne badania funkcjonowania i skuteczności systemu edukacji w Polsce). Jednocześnie pracuje naukowo jako profesor w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Na uczelni tej prowadził międzynarodowy projekt TEACHENER dotyczący łączenia kompetencji społeczno-humanistycznych z inżynieryjnymi. Przedsięwzięcie było realizowane we współpracy z kilkoma politechnikami.

„Staramy się wprowadzać do programów nauczania na politechnikach elementy nauk społecznych i humanistycznych. Inżynierowie świetnie znają się na technologiach, chcielibyśmy, żeby potrafili o nich jeszcze rozmawiać z laikami” – mówi Piotr Stankiewicz.

Jego zdaniem badania społeczne powinny być podporządkowane idei użyteczności w życiu publicznym. „W swojej pracy zajmowałem się sporem wokół genetycznie modyfikowanej żywności. Wówczas zastanawiano się, czy uprawa tego rodzaju roślin jest szkodliwa dla środowiska i dla ludzi, czy też nie. Potem zająłem się dyskusją nad energetyką atomową. Była to paląca kwestia, bo w 2009 roku rząd polski podjął decyzję o budowie elektrowni atomowej” – mówi.

Jak podkreśla, zawsze łączył pracę na uczelni z zaangażowaniem w Pomorskiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej (tam znajduje się Żarnowiec) i współpracą z Urzędem Marszałkowskim. Popularyzował wiedzę na temat energetyki atomowej i gazu łupkowego w formie dialogu publicznego.

"Organizowaliśmy w powiatach spotkania grup roboczych i lokalnych komitetów dialogu, które trwały kilka miesięcy. Uczestniczyli w nich wybrani przedstawiciele mieszkańców i oczywiście pierwsze spotkania wymagały rozładowania emocji, ale kolejne dotyczyły już konkretnych zagadnień. Lokalną społeczność nurtowały obawy dotyczące zatrucia wód gruntowych i zanieczyszczenia środowiska. Rozmawialiśmy o tym z hydrologami, geologami, ekspertami od ochrony środowiska – czy faktycznie takie zagrożenie istnieje, a jeśli tak, to czy można je minimalizować” – wyjaśnia.

Jego zdaniem, dialog publiczny umożliwia zaangażowanie ludzi w dyskusję nad kontrowersyjnymi problemami. "Zamiast

decydentów, którzy narzucają rozwiązanie, mamy wtedy ekspertów wysłuchujących obaw lokalnych społeczności, przedsiębiorców i pracowników administracji publicznej" - wylicza dr hab. Stankiewicz.

Jego rozprawa habilitacyjna pod tytułem „Gra w atom. Społeczne zarządzanie technologią w rozwoju energii atomowej w Polsce” na temat działań informacyjno-edukacyjnych i komunikacji społecznej została wydana w 2017 roku.

W Instytucie Badań Edukacyjnych dr hab. Stankiewicz inicjuje kolejny projekt łączący podejście partycypacyjne z dialogiem publicznym. Chodzi o wykorzystanie najnowszych technologii i cyfryzację edukacji.

„Smartfony najlepiej pokazują paradoks nowoczesnych technologii w szkole. Dziś każdy z uczniów nosi w kieszeni komputer potężniejszy od tego, który odpowiadał za wysłanie na księżyc misji Apollo 11. A jednocześnie nie mamy żadnego pomysłu, w jaki sposób w szkołach korzystać ze smartfonów. Cyfryzacja edukacji to nie tylko szansa, ale i duże wyzwanie. Należy podejść do niego w sposób odpowiedzialny społecznie” – dodaje.

PAP - Nauka w Polsce, Karolina Duszczyk

kol/ ekr/