Zespół badaczy ustalił, że pył pochodzący z azjatyckiej pustyni Gobi oraz ze środkowej Doliny Kalifornijskiej dostarczył więcej fosforu roślinności w górach Sierra Nevada – w tym gigantyczny sekwojom - niż naturalny proces wietrzenia podłoża skalnego, podczas którego także uwalnia się ten pierwiastek. Rejon Sierra Nevada jest uznawany za ekosystem o ograniczonej ilości fosforu - jednego z podstawowych składników niezbędnych roślinom do przetrwania.

"W ostatnich latach próbowano rozwikłać zagadkę, jak te wszystkie olbrzymie drzewa mogły przetrwać w ekosystemie, gdzie nie ma zbyt dużo fosforu w podłożu. Nasza praca dała wreszcie pierwsze odpowiedzi i pokazała, że być może to pył kształtuje ten znany kalifornijski ekosystem" – opowiada uczestnicząca w badaniu profesor mikrobiologii i patologii roślin na Uniwersytecie Kalifornijskim w Riverside, Emma Aronson.

Aronson jest też współautorką publikacji z wynikami badania, która ukazała się w marcu w piśmie ”Nature Communications”.

Naukowcy są przekonani, że ich analiza może być pomocna przy prognozowaniu dalszych konsekwencji zmian klimatycznych, które mają przynieść więcej okresów suszy i przyczynić się do powstania nowych terenów pustynnych na całym świecie, także w Kalifornii. Jeśli tak by się stało, to - w oparciu o badania z Sierra Nevada - można spodziewać się dużo więcej pyłów przemieszczających się w atmosferze ziemskiej, przenoszących przy tym fosfor i inne ważne elementy do odległych lokalizacji.

Składniki odżywcze, takie jak węgiel, azot czy fosfor, regulują rozmieszczenie życia na powierzchni Ziemi. Dlatego też, argumentują badacze, musimy wiedzieć, skąd dokładnie pochodzą te makroelementy w różnych ekosystemach.

Dotychczas niewiele było wiadomo o znaczeniu przyniesionego przez wiatr pyłu dla górskiego ekosystemu leśnego, takiego jak Sierra Nevada. Naukowcy postanowili więc zbadać i obliczyć, na ile pył oraz podłoże odpowiadają za zaopatrzenie tego obszaru w składniki odżywcze. W tym celu pobrali próbki pyłu w czterech miejscach położonych na różnej wysokości: od ok. 400 m n.p.m. do prawie 2700 m n.p.m. i analizowali, skąd pochodzą tworzące go cząsteczki.

Pył pochodzenia azjatyckiego stanowił w badanych próbkach od 20 proc. na niżej położonych terenach do nawet 45 proc. na najwyższej badanej wysokości. Jego udział rósł wraz z wysokością, ponieważ pyły zwykle są przenoszone przez górne partie strumienia powietrza i nie opadają na ziemię, aż zderzą się z obiektem takim jak góra.

Naukowcy są przekonani, że ich ustalenia można też odnieść do innych górskich ekosystemów na świecie i dzięki nim prognozować reakcję lasów na globalne ocieplenie klimatu oraz zmiany w gospodarce rolnej i wykorzystaniu gleb. (PAP)

dwo/ agt/