W ludzkim mózgu można zaobserwować elektrofizjologiczną reakcję na wypowiedzi mające formę poetycką.

„Poezja jest swoistą wypowiedzią literacką, która zawiera emocje, myśli i idee w postaci akcentowanego metrum, rymu czy aliteracji, które nakładają na nią pewne wymogi” - wyjaśnia prof. Guillaume Thierry z Bangor University (W. Brytania), który wraz z zespołem wykazał, że mózg na poziomie podświadomym reaguje na poetycką formę wypowiedzi.

Naukowcy prezentowali badanym próbki zdań, które były albo zgodne z tradycyjną formą walijskiego wiersza o nazwie cynghanedd, albo naruszały reguły jego konstrukcji. Dla wszystkich badanych walijski był językiem rodzimym, nie byli jednak zaznajomieni ze skomplikowanymi zasadami kompozycji stosowanej w cynghanedd.

Badani mieli orzec, czy ich zdaniem dana próbka brzmi „dobrze”, czy „źle”. W tym czasie naukowcy analizowali aktywność elektrofizjologiczną ich mózgów za pomocą elektroencefalografu. Skoncentrowano się na tzw. potencjałach wywołanych (ang. Event-Related Brain Potential, ERP), czyli potencjałach elektrycznych na powierzchni głowy w odpowiedzi na bodziec wzrokowy, słuchowy lub czuciowy.

Okazało się, że mózg reagował w określony sposób, gdy odtwarzano prawidłowo skonstruowany wiersz, nie było zaś takiej reakcji po odtworzeniu wiersza naruszającego reguły formalne. Działo się tak nawet wówczas, kiedy badani nie potrafili opisać, dlaczego jeden wiersz, ten prawidłowo skonstruowany, podobał im się, a drugi, nieprawidłowy, nie podobał się.(PAP)

krx/ agt/