Dr Dirk M. Hermann ze szpitala uniwersyteckiego w Essen przeprowadził metaanalizę 29 badań na ten temat, którymi objęto 2343 osoby. Miały one niedokrwienny udar mózgu, wylew krwi do mózgu lub przejściowe niedokrwienie mózgu (nazywane małym udarem).

Niemiecki specjalista uwzględnił dwie główne grupy zaburzeń snu: jedne związane są zaburzeniami oddechu podczas snu, jak bezdech senny, a pozostałe z zakłóceniami samego snu, np. bezsenność.

Z analizy wynika, że aż 72 proc. pacjentów z udarem niedokrwiennym miało wcześniej zaburzenia oddechu w czasie snu, w tym szczególnie obturacyjny bezdech senny. Te same zaburzenia stwierdzono u 63 proc. chorych z wylewem krwi do mózgu oraz u 38 proc. osób z przejściowym niedokrwieniem mózgu.

Podobną zależność stwierdzono w przypadku zaburzeń snu polegających na jego skróceniu lub spłyceniu z powodu bezsenności lub powodowanych tzw. syndromem niespokojnych nóg (przymus poruszania nogami, mrowienie i drętwienie nóg). Jednak w tym przypadku nie była ona aż tak duża, jak u osób z zaburzeniami oddychania podczas snu.

Stwierdzono również, że zaburzenia snu pogarszają rekonwalescencję pacjentów po udarze, jeśli nie są nadal leczone. Dr Hermann zachęca zatem lekarzy, żeby sprawdzali, czy ich pacjenci po udarze mają takie zaburzenia. Są oni bardziej zagrożeni kolejnym takim atakiem.

Specjalista powiedział „Medical News Today”, że nie wiadomo, w jaki sposób zaburzenia snu powiązane są z większym ryzykiem udaru. Prawdopodobnie zakłócają one procesy tzw. plastyczności mózgu, która jest szczególnie ważna w czasie rekonwalescencji po wystąpieniu udaru. (PAP)

zbw/ mrt/