Pokrywanie gleby warstwą ściółki z drewna, np. korą lub zrębkami drewnianymi, służy nie tylko celom ozdobnym, ale przy okazji może redukować emisję gazów cieplarnianych - pokazuje badanie naukowców z University of British Columbia (Kanada).
Badacze skoncentrowali się na sadach i winnicach w okolicy kanadyjskiego miasta Kelowna. Okazało się, że wykorzystywanie ściółki w rolnictwie zmniejsza emisję tlenku azotu nawet o 28 proc.
"Oprócz zatrzymywania wody, nawożenia gleby, zapobiegania wzrostowi chwastów, ściółka drewniana zmniejsza uwalnianie gazu cieplarnianego 300 razy silniejszego niż dwutlenek węgla - podkreśla zaangażowany w badanie Craig Nichol. - Okazuje się, że ściółka - wykorzystywana w tych systemach gospodarowania - może być potężnym narzędziem w walce z emisją gazów cieplarnianych, oczywiście pod warunkiem, że nie sprowadza się jej z daleka".
Eksperyment przeprowadzony przez Nichola było częścią dwuletniego badania, wykorzystującego niewielkie komory rejestrujące emisje gazów zarówno na powierzchni gleby pokrytej warstwą ściółki, jak i gleby nieściółkowanej.
Oprócz obniżania poziomu emisji tlenku azotu, ściółkowanie zmniejsza też o 74 proc. poziom azotanów w glebie. Azotany, które przyczyniają się do powstawania tlenków azotu, mogą dostawać się do wód gruntowych.
Zgodnie z danymi kanadyjskiego resortu rolnictwa emitowany z gleby tlenek azotu jest odpowiedzialny za połowę emisji pochodzących z rolnictwa, które przyczyniają się do globalnego ocieplenia. Emisje z wykorzystywanych pod uprawę gleb są zwykle intensywniejsze, w związku ze stosowaniem nawozów i obornika.
Opis badania opublikowano w magazynie "Agricultural Water Management". (PAP)
mrt/ agt/
