Pałeczki dżumy mogły przetrwać w Europie kilkaset lat pomiędzy pandemią w XIV w. i w czasach nowożytnych – informują naukowcy na łamach pisma „PLOS ONE”.
W XIV w. w Europie wybuchła pandemia „czarnej śmierci”, czyli dżumy. Pochłonęła ona w niektórych miejscach kontynentu nawet 80 proc. populacji. Nawrót epidemii nastąpił po ok. 300 latach. Zdaniem naukowców, bakteria wywołująca dżumę, zwana pałeczką dżumy (Yersinia pestis) mogła przetrwać przez trzy wieku w ukryciu.
Naukowcy pod kierunkiem Lisy Seifert z Uniwersytetu Ludwiga Maximiliana w Monachium (Niemcy) badali DNA pobrane ze szkieletów 30 osób, które były ofiarami epidemii w czasach nowożytnych. Pochówki znajdowały się w dwóch miejscach w Niemczech. Niektórzy badacze sugerowali, że wówczas rozszalała się jakaś wirusowa epidemia, nie zaś dżuma.
W ośmiu szkieletach wykryto specyficzne dla Yersinia pestis ślady kwasu nukleinowego. Autorzy są zdania, że bakterie przetrwały trzy wieki w nieznanym rezerwuarze w Europie.
Wyróżnia się kilka typów dżumy. Do zakażenia u ludzi dochodzi zazwyczaj wskutek pokąsania przez pchły, które wcześniej zostały zakażone za sprawą kontaktu z takimi ssakami jak szczury czy wiewiórki. Pałeczka dżumy wrażliwa jest na kilka grup antybiotyków, które należy podawać pozajelitowo.(PAP)
krx/ agt/
Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.
