Różnorodność gatunkowa ssaków znacznie wzrosła bezpośrednio po wymieraniu dinozaurów, które nastąpiło 66 mln lat temu – donoszą naukowcy z brytyjskiego University College London.

Ssaki łożyskowe, liczące dziś ok. pięciu tys. gatunków, do których zalicza się również człowiek, znacznie zróżnicowały się pod względem anatomicznym w epoce paleocenu. Paleocen nastąpił bezpośrednio po okresie kredowym, pod koniec którego wyginęły dinozaury, a trwał 10 mln lat.

"Z chwilą, gdy dinozaury zniknęły, ssaki straciły dużą część konkurencji i zagrażających im drapieżników” - wyjaśnia współautor publikacji, Anjali Goswami. Wraz ze zniknięciem dinozaurów, ssaki pozbyły się presji, która ograniczała ich ekspansję. Podbiły nowe nisze ekologiczne, zrobiły się większe, zróżnicowały pod względem ekologicznym.

Zespół analizował kości i zęby ok. 900 skamieniałości reprezentujących ssaki łożyskowe. Naukowcy badali różnice anatomiczne między gatunkami.

Te dane zostały następnie użyte do stworzenia genealogicznego drzewa, zawierającego 177 gatunków z grupy zwanej Eutheria. Dzięki temu powstało najbardziej rozbudowane drzewo genealogiczne ssaków paleocenu. Następnie naukowcy mogli przeanalizować, w jaki sposób ta grupa zmieniała się w ciągu milionów lat.

Okazuje się, że w ciągu pierwszego miliona lat po zagładzie dinozaurów ssaki wykształciły większe zróżnicowanie form, niż w trakcie poprzednich 140 mln lat swej ewolucji w cieniu potężnych konkurentów.(PAP)

krx/ agt/