DFTD, rak pyska diabła tasmańskiego (ang. devil facial tumour disease) to zakaźny nowotwór. Choroba, opisana po raz pierwszy w roku 1996 sieje zniszczenie w dzikiej populacji diabła tasmańskiego. W niektórych rejonach w ciągu kilkunastu miesięcy padło około 90 proc. zwierząt.

Choroba przenosi się poprzez pogryzienie - a diabły tasmańskie gryzą się zarówno podczas zalotów, jak i rywalizując o pokarm. Wokół pyska pojawiają się guzy, następnie nowotwór rozprzestrzenia się na całe ciało. Guzy ograniczają pobieranie pokarmu i w konsekwencji mogą doprowadzić do śmierci głodowej w ciągu od trzech do pięciu miesięcy od czasu pojawienia się pierwszych zmian.

Międzynarodowy zespół naukowców, któremu udało się ustalenie sekwencji genomu DFTD, opierał się na wcześniejszych badaniach, podczas których ustalono genom samego diabła. Znajomość genomu raka pozwoli ustalić potencjalne sposoby leczenia, które mogłyby pomóc dziko żyjącym zwierzętom - na przykład poprzez działanie na zmutowane geny lub podawanie odpowiedniej szczepionki.

Dzięki zsekwencjonowaniu nowotworu udało się już ustalić, że po raz pierwszy pojawił się on u pewnej samicy 15 lat temu. Od tego czasu zakaźny nowotwór wciąż przenosi się ze zwierzęcia na zwierzę. Ponieważ komórki nowogtworowe pierwszej chorej samicy wciąż żyją, naukowcy nazwali ją "nieśmiertelnym diabłem". 

PAP - Nauka w Polsce

pmw/ ula/bsz