Co ciekawe, czaszka, mimo że należy do nieznanego wcześniej gatunku, nie różni się znacząco od czaszek dzisiejszych tygrysów. Oznacza to, że już wtedy ewolucja wypracowała rozwiązania, które okazały się optymalne.

Czaszkę odkryto w 2004 r. we wschodnich Chinach. Jednak dopiero teraz doczekała się naukowego opisu. Głowa jest zbliżona wielkością do głowy dzisiejszego jaguara, zęby zaś przypominają uzębienie tygrysów.

"Czaszka jest nieco sprasowana, ale mimo to jest bardzo piękna" – opisuje jedna z badaczek, Julie Meachen z National Evolutionary Synthesis Center w Północnej Karolinie.

Dotychczas najlepiej zachowanym okazem prehistorycznych kotowatych była żuchwa należąca do Panthera palaeosinensis sprzed 1,8 mln lat.

Nowy gatunek nazwano Panthera zdanskyi. Naukowcy porównywali parametry czaszki z bazą danych zawierającą informacje o dzisiejszych, jak i kopalnych kotowatych. Dzięki temu można było umieścić gatunek tuż obok tygrysów na drzewie genealogicznym kotów. Naukowcy podkreślają, że podobieństwa w budowie czaszki wymarłego gatunku do czaszek tygrysów i jaguarów są dużo bardziej widoczne niż różnice.

Jak dodaje Meachen, duże koty były i są bardzo dobrymi drapieżnikami. Częściowo ze względu na budowę ciała, która okazała się niezwykłym sukcesem ewolucyjnym.

PAP - Nauka w Polsce

krx/ agt/bsz