Nie od dziś wiadomo, że wrażliwe na drgania wąsy pozwalają fokom wyczuć i wyśledzić rybę nawet 35 sekund później, niż przemknęła w ich otoczeniu. Wiadomo również, że wielkość i kształt ryby decyduje o strukturze zawirowań wody - o śladzie, który przepływająca w wodzie ryba zostawia za sobą podobnie jak statek, za którym przez jakiś czas rysuje się kilwater. Zafascynowany tym zjawiskiem Wolf Hanke z niemieckiego Uniwersytetu Rostock i jego współpracownicy sprawdzali ostatnio, w jakim stopniu foki umieją rozróżnić wodne ślady przedmiotów o różnych kształtach i rozmiarach.

W badaniach wykorzystali fokę pospolitą o imieniu Henry. Podczas eksperymentów zasłonili foce oczy i zakryli uszy. Jednocześnie wodę niewielkiego basenu mieszali wiosłami, a po chwili pozwalali tam wpłynąć Henry'emu. Aby się przekonać, czy Henry rozróżnia wiosła nieznacznie różniące się szerokością, naukowcy fokę wytresowali. Zapoznając się z wodnymi śladami wiosła standardowego Henry wskazywał nosem w jeden punkt, a rozpoznając ślad innego wiosła - o kształcie nietypowym - wskazywał inny cel.

Naukowcy używali wioseł o różnych kształtach: foka miała rozróżniać wiosła przypominające trójkąt i cylindryczne, płaskie oraz faliście wyprofilowane. Wyłącznie na podstawie śladu w wodzie foka dostrzegała różnicę pomiędzy wiosłami płaskimi i cylindrycznymi, płaskimi i falistymi oraz między falistymi i cylindrycznymi - relacjonują badacze. Problemy sprawiały jej tylko wiosła trójkątne.

Hanke przyznaje, że trudno powiedzieć, która część wodnego śladu obiektu jest dla zwierzęcia najważniejsza, a która ma niewielkie znaczenie. Teraz chce zbadać reakcje Henry'ego na pojedyncze wodne wiry, aby się dowiedzieć, które składowe wodnego śladu "mówią" fokom o wielkości i kształcie ryby. To istotne, gdyż polujące foki muszą szacować, czy ścigana ryba nie jest zbyt mała, by opłacało się podejmować za nią gonitwę - zauważa naukowiec. ZAN

PAP - Nauka w Polsce

krf/bsz