Zamek w Lincoln, ośrodku administracyjnym dzisiejszego hrabstwa Lincolnshire w środkowo-wschodniej Anglii, został zbudowany w 1068 roku przez księcia Normandii Wilhelma Zdobywcę, który najechał Anglię w 1066 roku i po zwycięstwie w bitwie pod Hastings zdobył ją i został jej królem, koronowanym w Londynie jeszcze w tym samym roku.

Archeolodzy prowadzący prace wykopaliskowe na terenie wewnętrznego trawnika w północnej części zamku odkryli pozostałości domów mieszkalnych, jakie znajdowały się tu przed rozpoczęciem budowy zamku.

Naukowcy odsłonili palenisko i pozostałości belek konstrukcyjnych anglosaskiego domostwa, a także odnaleźli pozostałości wyrobów ceramicznych.

Kiedy Wilhelm Zdobywca dotarł do Lincoln, znajdował się tu duży ośrodek handlowy, liczący ponad 6000 mieszkańców, zajmujący wzgórze z dawnym rzymskim fortem oraz teren wokół niego.

Władca zdecydował się postawić w Lincoln zamek na miejscu rzymskiego fortu, a stojące tam domy kazał zburzyć.

Według informacji zawartych w spisie gruntów i budynków w Anglii (ang. Domesday Book), jaki został sporządzony na żądanie Wilhelma Zdobywcy i ukończony w 1086 roku, w Lincoln przed podbojem Normanów znajdowały się 1164 domy, a zburzono 166 z nich by umożliwić budowę zamku.

Według archeolog Cecily Spall, odkrycie pozostałości anglosaskich domów na terenie Zamku Lincoln przypomina o rewolucyjnych zmianach, jakie zaszły w kraju po podboju Normanów i całkowitym przekształceniu anglosaskiej Anglii przez najeźdźców.

W całym kraju nowi właściciele ziemscy zostali wówczas mianowani przez nowego władcę, a dotychczasowi posiadacze byli zmuszeni przepisać na nich prawo własności gruntów i budynków. Anglosasi buntowali się jeszcze przez kilkanaście lat, ale wszystkie powstania były krwawo tłumione, a w 1080 roku wszelki opór przeciwko rządom Normanów w Anglii ustał.

Archeolodzy prowadzą wykopaliska na terenie Zamku Lincoln przed rozpoczęciem budowy ośrodka rzemiosła tradycyjnego, pierwszego od 150 lat nowego budynku w zamku. JOT

PAP - Nauka w Polsce

tot/ jra/bsz