Wiśnia nadwiślanka jest lokalną, odroślową, czyli rozmnażającą się z odrostów korzeniowych wiśnią sokową, która została zaaklimatyzowana do warunków pasa nadwiślańskiego, charakteryzującego się wapiennym lub wapienno-gliniastym podłożem.

"Obszar uprawy tej wiśni obejmuje gminy: Ożarów, Tarłów, Annopol, Lipsko, Sienno i Solec nad Wisłą" - poinformował PAP Wiesław Reszczyk z Urzędu Marszałkowskiego w Kielcach.

W przeszłości wiśnia nadwiślanka znana była także jako "słupska, "słupianka" lub "słupiec" - od nazwy miejscowości Słupia Nadbrzeżna, w której na początku XX wieku pojawiły się pierwsze nasadzenia wiśni odroślowej. Na innych terenach wiśnia ta także może rosnąć, ale mimo kwitnienia - nie owocuje.

Według dr Janusza Szuszyny - autora wniosku, na podstawie którego nadwiślance została przypisana chroniona nazwa pochodzenia - wiśnia ta jest uprawiana w około 300 gospodarstwach, na obszarze około 800 hektarów. Roczna produkcja sięga 8 tys. ton.

Wiśnia nadwiślanka odznacza się wysokim ekstraktem, czyli sumą rozpuszczalnych w wodzie związków (głównie cukru), silnym aromatem i intensywnym barwnikiem antocyjanów - substancji z grupy antyoksydantów, tj. związków uwalniających wolne rodniki i wykazujących działania antynowotworowe.

Nadwiślankę wyróżniają owoce mniejsze od odmian uprawnych, intensywna barwa soku i wysoka kwasowość. Po oderwaniu szypułki w zagłębieniu szypułkowym powstaje niewielki wyciek soku, który zamienia się w galaretkę, przedłużającą trwałość owoców w porównaniu z odmianami szlachetnymi.

Wniosek o rejestrację wiśni nadwiślanki jako chronionej nazwy pochodzenia złożyła Spółdzielnia Producentów Owoców i Warzyw "Nadwiślanka" w Ożarowie (Świętokrzyskie), która skupuje dla wytwórni soków i syropów około 25 proc. produkcji tego owocu. MCH

PAP - Nauka w Polsce

kap