Rząd RP protestuje przeciwko niemiecko-sowieckiemu układowi o granicach i przyjaźni z 28 września w sprawie podziału terytorium Polski. W wydanym oświadczeniu napisano m.in.: ”Polska nigdy nie uzna tego aktu przemocy i silna słusznością swej sprawy nie zaprzestanie walki aż do czasu, gdy po wyzwoleniu jej terytoriów od najeźdźców ustanowi swoje słuszne prawa w ich całości”.

Stefan Starzyński wydaje odezwę do mieszkańców Warszawy. Podkreśla w niej, że „za rabunek i strzelanie - kara śmierci”. „Obywatele sami pomóżcie mi” - apeluje.

W stolicy nieoficjalnie upowszechniana była odezwa gen. dyw. Juliusza Rómmla do mieszkańców: „Pod przewodnictwem swego wielkiego prezydenta miasta, Stefana Starzyńskiego, ludność stolicy po bohatersku dawała przykłady wytrwania, hartu ducha i bezgranicznej ofiarności. Swoją dzielną obroną Warszawy zyskała wyrazy czci i hołdu wolnych ludzi całego świata, a duch jej był, jest i zawsze będzie symbolem ducha Narodu polskiego, ponieważ poświęcając siebie, walczyła ona o honor i niepodległość Polski”. Z obawy przed represjami niemieckimi wobec prezydenta Starzyńskiego i warszawian ta odezwa nie została rozplakatowana w mieście. 

Pojawiła się natomiast na murach zniszczonego miasta oficjalna odezwa. Gen. dyw. Juliusz Rómmel mówił m.in.: „Losy wojenne są zmienne. Liczę więc, że ludność Warszawy, która bohaterskim zachowaniem swoim udowodniła swój głęboki patriotyzm, przyjmie fakt wkroczenia wojsk niemieckich ze spokojem, godnością i równowaga ducha”.

W Warszawie po południu  pojawiają się pierwsze oddziały niemieckie.

Wciąż broni się Hel.

Gen. Władysław Sikorski obejmuje dowództwo nad powstałymi we Francji jednostkami polskimi. ESZ

PAP - Nauka w Polsce

agt/  bsz