Zwykle myślimy o tym, jak oceaniczne prądy, temperatury czy zmiany składu chemicznego wody wpływają na zamieszkujące to środowisko zwierzęta. Tymczasem także pływające w oceanie zwierzęta mają wpływ na ocean - przemieszczają wodę o różnej temperaturze, zawartości substancji odżywczych i gazów. Po raz pierwszy zwrócił na to uwagę 50 lat temu wnuk sławnego Charlesa Darwina, także Charles. Jednak wielu specjalistów uważało, że lepkość wody niweluje wpływ pływających zwierząt, zwłaszcza maleńkich przedstawicieli planktonu.

John Dabiri, bioinżynier z California Institute of Technology wraz absolwentem tej uczelni Kakanim Katiją stworzyli model matematyczny, by sprawdzić, co się dzieje, gdy wiele małych organizmów płynie w tym samym czasie w tym samym kierunku. Codziennie miliardy drobnych skorupiaków - na przykład krewetek i oczlików - migrują o setki metrów ku powierzchni oceanu i z powrotem w głębiny. Okazało się, że skorupiaki niosą ze sobą w górę zimniejszą i cięższą wodę - tak jak człowiek płynący przez miód unosiłby z sobą jego warstwę.

Następnie naukowcy przeprowadzili na wyspie Palau badania na małych (od 1 do 10 centymetrów średnicy) meduzach, barwiąc wodę fluorescencyjnym barwnikiem. Zabarwiona woda "trzymała się" płynących meduz, wędrując wraz z nimi stosunkowo daleko. Potwierdza to, że woda z jednych rejonów jest przemieszczana w inne przez wędrujące zwierzęta. Jak wynika z obliczeń, łączne działanie wszystkich oceanicznych zwierząt odpowiada mieszadłom poruszanym z mocą biliona watów - to moc porównywalna do wiatrów i pływów. Moc ta może być jeszcze większa, ponieważ przy synchronizacji ruchów wielu zwierząt ich działanie się wzmacnia. Poza tym nie bez znaczenia są takie zjawiska jak opadanie w dół odchodów i martwych organizmów, które pociągają ze sobą w dół wodę z górnych warstw oceanu. Takie zjawiska należałoby uwzględnić w modelach symulujących klimat i krążenie dwutlenku węgla.PMW

PAP - Nauka w Polsce

bsz/yy/